Hoe lang ben je al werkzaam in deze functie?
‘Zo’n tweeënhalf jaar. Daarvoor werkte ik 25 jaar onafgebroken voor Saxion en haar voorgangers. Wel in verschillende functies overigens, anders houd je het niet zo lang vol. Ik begon er als docent, van wiskunde en statistiek tot vrijetijdsmanagement. Later maakte ik de overstap naar verschillende managementfuncties.’
Wat studeerde je?
‘Toegepaste wiskunde aan de UT. Op jonge leeftijd ben ik verhuisd naar het oosten, omdat mijn vader werkte in de textielindustrie. Qua studie was het voor mij een keuze tussen wiskunde en de hogere hotelschool. Op aanraden van mijn wiskundedocent op de middelbare school koos ik voor de UT, daar heb ik absoluut geen spijt van.’
Is er in die tijd veel veranderd op de campus?
‘Vooral qua schaalgrootte. Nu zijn er meer opleidingen, meer studenten en is er meer focus op gamma-onderwijs. Wat ik me vooral realiseer is, dat je als student heel anders kijkt naar een organisatie als de UT dan als medewerker. Je ziet als medewerker veel meer de complexe, dagelijkse organisatiedynamiek.’
Waar haal je voldoening uit in je werk?
‘Het meeste uit collega’s die dingen voor elkaar krijgen. En dat ze dat met volle ziel en zaligheid doen. Wegcijferen, puur om anderen te helpen. Dat kan ik heel erg waarderen in mensen. Misschien een tikkeltje ironisch, maar we doen als ondersteunende dienst ons werk goed als we in zekere zin onzichtbaar zijn. We verzetten ontzettend veel werk waar mensen eigenlijk niet bij stilstaan. Van het implementeren van nieuwe systemen tot het afsluiten van verzekeringspakketten en zorgen dat alle informatie op een diploma helemaal correct is.’
Verliefd, verloofd, getrouwd?
‘Getrouwd. We hebben twee dochters, één is eerstejaars student in Utrecht. De ander doet 4 vwo.
Met de fiets of auto naar het werk?
‘Zonder twijfel de fiets. We wonen aan de rand van Lonneker en Enschede. Perfect eigenlijk, binnen een kwartier ben ik op m’n werk of in de binnenstad. De andere kant op mountainbike ik binnen een paar minuten in de natuur.’
Wat zijn je hobby’s?
‘Te veel, eerlijk gezegd. Dat komt omdat ik ontzettend veel dingen leuk vind, vooral op het gebied van sport. Ik heb altijd gekorfbald, op dit moment tennis ik veel op maandagavond bij de tennisvereniging van de UT-Kring. Verder motorrijden, skiën, lezen en tijd nemen voor het gezin en vrienden. Daar kun je me sowieso wakker voor maken. En een goede film.’
Welke film heeft het meest impact op je gemaakt?
‘Mississippi Burning, een wat oudere film over de rassenstrijd in het zuiden van de Verenigde Staten. En Full Metal Jacket, ook een wat oudere film. Beide films roepen emotie op. Ze tonen onrechtvaardigheid, maar ook meerdere kanten van complexe conflicten en hebben een diepere laag.’
Waar kun je absoluut niet tegen?
‘Onrechtvaardigheid. Ik heb ontzettend veel waardering voor mensen die dat bestrijden. Die eerlijk en integer zijn en ondanks tegenslagen doorwerken en het beste willen voor de mensen om hen heen. Ik kan trouwens ook niet tegen koffie. Geen principekwestie hoor, ik kan gewoon niet wennen aan de smaak.’
Ben je een wijn- of bierdrinker?
‘Geen van beide. Een rum-cola, frisdrank of een goede whisky. Alleen een glaasje single malt op z’n tijd, daarvan heb ik zo’n veertig flessen thuis staan. Af en toe doe ik met vrienden een proeverij. We leggen allemaal 50 euro in en na afloop krijg je een fles die past bij je persoonlijke voorkeur die avond. Zo groeit de collectie mooi.’
Wat vind je de mooiste plek op de campus?
‘De bossen rond de Witbreuksweg. Toen ik hier studeerde, woonde ik anderhalf jaar aan de Witbreuksweg. Daar heb ik in die tijd vaak hardgelopen. Het is een prachtige, groene verbinding tussen wonen, werken en recreëren.’
Als je deze baan niet had, dan was je…?
‘Misschien wel iets waarin ik echt iets kan afmaken. Een timmerman die mooi meubilair maakt, rondt dat af en levert het op. Inherent aan mijn baan en dienst is dat we samen een heleboel mooie dingen doen, maar dat nooit iets áf is. Je wil niet weten hoe vaak het woord “proces” dagelijks gebezigd wordt.’
Tot slot, wat staat er nog op je bucketlist?
‘Parachutespringen, puur voor de kick. Ik zou voor mijn leven niet durven bungeejumpen. Toen mijn oudste dochter me een filmpje toonde van hoe zij in Zuid-Afrika bungeejumpte, kreeg ik bijna een hartverzakking. Maar een parachutesprong is anders. Ik heb geen hoogtevrees, dus het zal vooral genieten zijn van het samenspel van vrije val en zweven.’
