Het academisch jaar begint op zes september. De Kick-in, de welkomstweek voor studenten, is nog niet afgelopen maar lijkt nu al een groot succes te zijn. Afgelopen weekend werd er, zo berichtten spionnen, heerlijk ongehoorzaam geglibberd op een stormbaan ergens in Enschede tot middernacht. Mijn nieuwe Nederlandse buurjongen had meteen drie internationale studentes naar huis gesleept wat ik hem wel gunde, behalve dat hij hen tevergeefs plat probeerde te lullen met een luide balts monoloog onder het raam van mijn slapende kinderen. In mijn huismoeke-badjas met roze bloemetjes en met wijsvinger op de lippen, gebaarde ik aan de voordeur of het wat stiller kon. ‘Excuse me, zal niet weer gebeuren’, zei hij. Door die onmiddellijke hoffelijkheid zag ik de drie studentes ineens bewonderend naar hem kijken. Een wingman uit onverwachte hoek. Graag gedaan.
Een Kick-in zoals hij hoort te zijn: nieuwe vrienden maken, feesten, de stad verkennen, voor het eerst pasta maken in je eigen nieuwe kamer. Of container natuurlijk. De feestpret van sommige internationale studenten werd wat bedorven. We moeten het er wel over hebben in deze eerste column. De hunkering naar internationalisering en groei, een Brexit en een ietwat te succesvolle marketingafdeling zorgde opnieuw voor een toename van internationale studenten. Tof, totdat je beseft dat er niet voldoende woonruimte en docenten zijn om die lui van goed onderdak en onderwijs te voorzien. Een kniesoor die erop let. Groei is goed. Groei moet.
Op zes september zijn er twee openingen van het academische jaar waarvoor we zijn uitgenodigd. We zullen moeten kiezen. De UT houdt een reguliere met het thema ‘BlendUT. It’s time to reconnect’. Er zijn vooraf alvast pepermuntjes naar medewerkers opgestuurd. Nu kennen we allemaal docenten die uit hun bek meuren, maar ietwat lacherig word je er wel van. Anderhalve meter afstand lijkt me nuttiger dan pepermuntjes.
Op zes september wordt echter ook een alternatieve opening van het academisch jaar georganiseerd in Utrecht. In de buitenlucht uiteraard. AOb, FNV en WOinActie bieden daar onder andere een alternatieve begroting aan de (demissionaire) minister van OCW. En er komt een roast met daarin vragen als welke universiteit het meest massale onderwijs of de meeste wegwerpdocenten heeft. Ik denk niet dat de Universiteit Twente wint. Als technische universiteit kregen wij extra Van Rijn gelden. ‘Hup technologie en economie‘, dacht de regering, ‘wat hebben we nu aan taal, cultuur en reflectie?‘. Uit solidariteit alleen al zouden alle UT‘ers naar de alternatieve opening moeten gaan. In de trein komen die pepermuntjes dan toch nog van pas.
