De eerste Month of Integrity zit er op. Zou ik optreden bij een FuckUp night, dan zou dit een goed onderwerp zijn. Niet dat dit een kwestie is van persoonlijk falen, maar het is gewoon vervelend voor een groot aantal mensen die hiermee bezig zijn geweest, op de achtergrond, en als spreker. Sommige evenementen zijn afgelast wegens gebrek aan belangstelling, en de meeste andere evenementen waren matig tot zeer slecht bezocht. Samen met een spreker voor een bijna lege zaal staan is behoorlijk gênant.
Hier volgt korte analyse van de mogelijke oorzaken.
Oorzaak 1: Huh, Month of Integrity?
Het kan natuurlijk zijn dat de Month of Integrity bijna iedereen ontgaan is. Publiciteit kan altijd beter en meer, je kan de UT onder een deken van flyers bedekken en met een megafoon door de gangen lopen. Je zou denken dat de meesten die af en toe de medewerkersportal, het evenementenoverzicht of de U-Today-website bekijken, ervan hebben gehoord. Maar misschien heb ik het mis.
Oorzaak 2: Integriteit? Daar weet ik al alles van, en ik leef ernaar.
Dat is natuurlijk mogelijk. Je bent een gezegend mens.
Oorzaak 3: Integriteit? Niet belangrijk, val me er niet mee lastig.
In een volledige root cause analysis mag deze mogelijke oorzaak niet ontbreken. Maar een heel waarschijnlijke factor lijkt het me niet. Mocht deze oorzaak op jou van toepassing zijn, weet dan dat in ons House of Integrity ook vertrouwenspersonen voor de beklaagde wonen. Ook jouw belangen worden behartigd.
Oorzaak 4: Integriteit? Gaap!
Misschien vinden medewerkers van de UT integriteit niet boeiend. Ik vind het zelf een sappig onderwerp in die zin dat ik me kan verbazen over zoveel goedopgeleide slechtheid in onze universitaire wereld. Zo’n sessie geeft je altijd weer de gelegenheid je verheven te voelen boven dergelijke boosdoeners. Dat is natuurlijk een compleet verkeerde motivatie om naar zo’n evenement toe te gaan, en hoogmoedig bovendien. Ik zou beter naar ‘De Dievenwagen’ van The Amazing Stroopwafels kunnen luisteren: ‘Lach nooit, als je die wagen ziet staan. Je kunt hem gerust wel betreuren. Denk maar alleen: wat hij heeft gedaan, kan morgen mij ook gebeuren.’ (Tekst door Willem Munnik, 1923) Maar goed, ik ben ook maar een mens.
Oorzaak 5: Er was geen lokkertje
En dan bedoel ik een lokkertje in de vorm van een lekkere lunch, met rijkelijk belegde broodjes en, mijn favoriet, een kroket. Er was geen enkel evenement tijdens de lunchpauze. Mijn vrij rabiate mening over lunchevenementen kunt u hier lezen. Dit leerstuk heb ik ook toegepast op de Month of Integrity. Misschien hadden we daarin iets minder principieel moeten zijn, en mensen met lekkernijen naar binnen moeten lokken. Maar hoe integer is dat?
Oorzaak 6: We hebben het al zo druk
Ja, dat is zo. Naast de Month of Integrity was er bijvoorbeeld een Month of Education, een Open Science Week, en de onderzoeksdagen van MESA+ en Techmed. En dat allemaal bovenop de Month of Just Doing My Normal Job. Hopelijk is de geringe belangstelling voor de Month of Integrity geen symptoom van het bekende gegeven dat met een toenemende werkdruk ook de integriteit onder druk kan komen te staan. Tegen deze vrees kan worden ingebracht dat ook de Month of Education geen doorslaand succes was. Er was dus een breder gespreid gebrek aan belangstelling.
De evenementisering van het universitaire leven
Mijn voorzichtige conclusie is, dat we als medewerkers van de Universiteit Twente ons werk doen, dat goed doen en daar hard voor werken, en al het andere dat voor ons bedacht wordt aan ons voorbij laten gaan. Dat is wel begrijpelijk, zeker tegen het eind van het jaar. Slaat de evenementisering van het universitaire leven niet wat door? De vraag hoe we als leden van de universitaire gemeenschap nog toekomen aan enige reflectie buiten het eigen vakgebied of werkveld, laat ik hier onbeantwoord.
De TNW-zomerbarbecue werd trouwens wel goed bezocht. Gelukkig maar, want als zelfs die flopt, dan moeten we ons écht zorgen gaan maken.
