Vanavond ga ik – uitgenodigd en wel - naar Bernie Sanders in Tivoli. Huh? Hoe dat zo? Nou, Bernie en ik hebben dezelfde uitgever. Hoe vaak kan je die zin nou zeggen, haha, dus ik zeg hem maar. De vertaling van zijn Nederlandse boek (Het is oké om kwaad te zijn op het kapitalisme) wordt uitgegeven door een uitgeverij waarmee ook ik dit jaar een boekcontract sloot. De zijne is al klaar. De mijne nog niet, maar als het goed is komt ‘ie zomer 2024 uit. Ik stuiter van zin(nen), maar daarover gaat deze column niet.
Deze column gaat over hoe nodig ik het heb nu – acuut – een mens te horen zeggen dat het nog goed kan komen. Dat de wereld niet naar de kloten hoeft te gaan.
Het is te veel. De regering van Israël en Hamas bombarderen elkaar rücksichtslos plat. Hele gewone mensen zijn de dupe. Ze sterven bij bosjes. Bedrijven in de fossiele industrie en boerenbedrijven met pesticiden krijgen belastingvoordeel en subsidies, terwijl hele gewone mensen, hun buren, kanker en Parkinson krijgen. Zelfs het gunstige scenario van het KNMI (zie klimaatbrief van oktober 2023) is guur en onwenselijk. Zulke rapporten zeggen altijd ‘Stel dat iedereen zich aan de afspraken zou houden, dan …’. Maar niemand houdt zich aan afspraken. Geld regeert.
Dat Wopke Hoekstra benoemd werd tot Europees Commissaris van klimaat was de kers op de zure taart. Zijn benoeming is het toppunt van cynisme. Het is de perfecte samenvatting van alles wat misgaat.
Hoe kan je nog geloven in zo’n cynische wereld? Wie durft het nog de touwtjes in handen te nemen en proberen bij te sturen? Hele gewone maar goede bestuurders in Nederland verlaten bij bosjes de politiek. Geef ze eens ongelijk. Wat kun je nog doen? Was ik maar kwaad op het kapitalisme in plaats van murw.
Mijn pessimisme straalt af op mijn werk bij de UT. Ik vraag me vaak af welke belangenverstrengeling de UT heeft met de fossiele industrie. Ik vraag me af of U-Today ook de dupe kan worden van machtsmisbruik van bestuurders, zoals vorige week bij Cursor in Eindhoven gebeurde. Soms vraag ik me af wat al die lieve studenten bij ons doen. Positieve innovatie wordt toch de kop ingedrukt door de grote bestaande bedrijven.
Gezellige column, hè? Even volhouden, het wordt (ietsje) beter.
Want vanavond mag ik naar een lezing van Bernie Sanders. Hongerig als ik ben, zal ik alle elan opslurpen en meenemen naar Twente. Ik heb m’n goede jurk al aan. Ditmaal met veiligheidsspeld gezekerd (zie horrorcolumn van 27 sept).
Voor wie ‘m niet kent… Sanders is 82 jaar oud maar heeft het elan van een iemand van 22 jaar. Als student aan de Universiteit van Chicago protesteerde hij al tegen onrecht. Hij liep mee met Martin Luther King in de March on Washington for Jobs and Freedom. Zijn boodschap is dat mammoettankers wel degelijk bij te sturen zijn. Gewoon door gewone mensen. Hij gelooft dat er alternatieven zijn voor ons kapitalistische systeem. Hij zit al 50 jaar in de gecompliceerde politiek in Amerika en kan het dan toch weten? Ik wil het geloven. Ik wil fel, jeugdig elan. Studenten, leer het me. Bernie, leer het me. Pessimisten als ik of opportunisten als Hoekstra horen geen bestuurders te worden.
Weg met de fossiele industrie! Lang leve fossiele optimisten!
