Omdat ik natuurlijk alles doe voor een van de felbegeerde bedrijvendagen-crewtruien, was ik er als de kippen bij om de bedrijvendagen, of zoals ze zelf zeggen: Business Days, te helpen bij hun lustrumshow woensdagavond. Victor Mids ging een Mindf*ck-avond neerzetten in het Wilminktheater om het 8e BD-lustrum feestelijk te openen. Eenmaal aangekomen bleek er vrijwel niks te doen, behalve de beoogde trui aantrekken en Victor Mids begeleiden naar zijn kleedkamer. Toen hij vroeg of er wat warms te eten was, wist ik gelijk welke parel van de Enschedese cuisine er gebeld moest worden om een portie Wok to Go te regelen voor hem en zijn chauffeur. Het zou ongeveer een kwartiertje voor aanvang van zijn show klaar zijn, dus ik begon snel te lopen.
Op de Noorderhagen was het een bibberende drukte van jewelste. Zodra studenten gratis ergens van kunnen genieten, is het animo metershoog. Tot voorbij Hubertus stond de rij vijf breed, deze keer niet verkleed en de andere kant op gedraaid dan bij het Hubertusfeest. De mensen achteraan hadden beter niet kunnen komen, want de zaal met 1000 plekken zat binnen no-time vol.
Het afhaaleten lag gelukkig al klaar en kon snel naar de VIP gebracht worden. Er waren geen vorken in de kantine, dus moest het noodgedwongen geserveerd worden met een lepel. Ik vroeg Victor namens het Wilminktheater de lepels wel ongebogen terug te geven. Hij toverde het naar binnen en liep met een tafeltje op wielen naar de coulissen. Het tafeltje moest alvast op het podium gezet worden, maar ik werd gewaarschuwd dat het een fragiel geheel was. Bij mijn eerste duwtje ging het al bijna mis. Doodnerveus om de inhoud van de goocheldoos over het podium uit te etaleren, schuifelde ik het geheel het podium op. Straks zou ik nog degene zijn die doormidden gezaagd ging worden.
Zo’n show bleek het niet te worden. Voor degenen die zijn spannende en onverklaarbare stunts in zijn Tv-programma zagen, zo’n show werd het ook niet. Op een lekker tempo en met de juiste studentenhumor liet Victor wat klassieke trucks zien. Daarbij zaten ook redelijk cliché ‘mindfucks’, zoals in een inleiding de woorden rood en hamer gebruiken en daarna vragen om een kleur en gereedschap in te beelden. Ik denk dat de lezer nu ook denkt aan een rode hamer. Mindf*ck!
Victor bleek ook uiterst gul, toen een willekeurige toeschouwer de kans kreeg om €1000,- te winnen. Ze hoefde alleen maar vijf sterrenbeelden op te noemen en de juiste van de vijf kaartjes aan te wijzen. Het eerste ging faliekant mis, maar vastberaden koos ze voor kaartje numero vier. Dit ondanks de overduidelijke ‘nudging’ van Victor, die hoopte dat ze het derde kaartje zou aanwijzen. Ze wilde wel bij kaartje vier blijven, maar toen toverde Victor zijn meest subtiele truc uit de hoge hoed: simpelweg liegen en zeggen dat ze écht voor kaartje drie moest kiezen. Toen ze dat deed, bleek dat ze niks had gewonnen en juist alle andere kaarten €1000,- waard waren. Mildf*ck!
Na een vermakelijke drie kwartier zat de show er alweer op en vertrokken Victor en zijn chauffeur weer naar het westen, in een ontzettend luxe Porsche. Het is natuurlijk ook snel verdiend, als je die €1000,- nooit uit hoeft te keren. Maar ja, hij heeft er dan weer geen bedrijvendagentrui aan over gehouden.
