Ja! Ik schrijf deze column in het Nederlands, not because I cannot write in English, maar omdat ik Nederlands een mooiere (speel)taal vind. Daarbij is een taal zonder goede vertaling voor tosti bij voorbaat al stom. Vorige week zat ik mijn dagelijkse grilled cheese sandwiches weg te kauwen toen ik zag hoe twee dames evenveel posters aan de deuren van een collegezaal plakten. Daar was mijn favoriete fluitende gebouwbeheerder als de kippen bij. Geen guerrilla-geplak in zijn gebouw! Kordaat rukte hij de posters van de deuren, klaar om ze op zijn grote stapel oud papier te gooien. Hoppa, rechtstreeks boven op de enquête-QR-codes, campushuisfeestjes en genocidebeschuldigingen.
De plakdames waren het er niet mee eens. Wat dacht hij wel niet van het hogere doel, waar hij zelf ook baat bij had? De posters waren namelijk ter kennisgeving van de lezing die straks gehouden ging worden over de onderwijsbezuinigingen. Dat verklaarde ook waarom Tom Veldkamp opeens in de Ravelijn tevoorschijn was gekomen. Hij mocht de spreekbeurt openen, en gaf keurig aan dat de UT de acties van harte steunt. Toch moest hij er na zijn opening snel vandoor, hij moest nog wat anders openen. Hij deelde verder even mee dat op utoday.nl gevonden kon worden welke richtlijnen gelden voor docenten die willen demonstreren. ‘Ja, ook wel op onze eigen site, maar blijkbaar als mensen iets willen weten, kijken ze wel op de U-Today.’ Daarna verdween de rector weer in de coulissen.
De volgende spreker was Barend van der Meulen, hoogleraar Institutional Aspects of (Higher) Education. In plaats van de geplande presentatie over de geschiedenis van de financiering van universiteiten in Nederland, ging het over de geschiedenis van budgettekorten. Feitelijk hetzelfde, want er is namelijk áltijd geldtekort bij universiteiten. Dat staat los van het huidige kabinet, om maar gelijk wat boosheid uit de overvolle collegezaal te halen. In het gesloten universiteitssysteem, waarbij je ‘vanzelf’ promoveert tot het volgende stapje hoogleraar, zijn elke 25 jaar twee keer zoveel medewerkers nodig.
Nu is het onderwijs op de UT al kleinschalig, maar twee docenten dan maar in canon een college laten geven is natuurlijk niet te doen. Dus, universiteiten verzinnen er heel wat opleidingen en vakken bij om studenten bij de professoren te krijgen en verwachten dat het ministerie bijdraagt. Helaas stelt het huidige kabinet perk en paal aan deze studiewildgroei. De studie Keltisch – twee studenten per jaar – heeft het al moeten rooien in Utrecht.
De verdere beperkingen die het kabinet nu oplegt zijn ook een reactie op universiteitsbeleid, volgens ‘prof. Barend’. Omdat er voor de benodigde groei niet genoeg Nederlandse tieners te vinden zijn, zijn universiteiten gaan werven, ook buiten de EU. Dat niet elke universiteit een campus heeft met mooie rode containerwoningen, hebben ze in de Randstad wel gemerkt. De ontstane woningtekorten worden door het domrechtse kabinet kortzichtig afgeschoven op studenten, terwijl er hier in Twente nog wel plek te vinden is. Nu nog studenten. Het neemt natuurlijk niet weg dat de bezuinigingen buitengewoon kortzichtig zijn, en de makkelijkste manier om gedurende je – hopelijk korte – regeerperiode geld van hoger naar lager opgeleiden te sluizen. Laten we hopen op een mega-opkomst in Utrecht op 14 november.
