Een walgelijke ontwikkeling is het, dat gewaardeerde UT’ers hun paden over de campus niet meer durven te banen door een stel tuigtukkers op fatbikes. In de zomer zijn er al flink wat buitenlandse medewerkers bekogeld met eieren, en de laatste tijd is het tot gebroken neuzen gekomen. In het centrum is het al langer ongezellig, en de ervaringen van racisme in de stad zijn ontluisterend om te lezen.
Maar waarom doet deze geweldsuitbarsting zich nu op Drienerlo voor, en richting medewerkers? Nou, de campus is de ideale afzetmarkt om klappen te verkopen. Waar de UT normaal zo trots is op dit stuk gebouw-bos-gebouw-weiland, betaalt zich dat nu duur uit. Na een handgemeen cross je zo tussen de donkere bomen weg, vandaar ook die dikke banden op fatbikes. Bij thuiskomst wacht je lieve moedertje op je met een kopje thee. ‘Hoe was je dag lieverd?’ ‘Leuk mam. We hadden praktijkles, goed met onze handjes gewerkt.’ ‘Dat is mooi schat. Weet jij trouwens waar mijn doosje eieren is gebleven?’
De ontvangende kant van een laffe klap is absoluut niks te verwijten. Ze zijn voor een groep meppubers in deze donkere dagen helaas een doelwit om hun gore, wrede vingers bij af te likken. Ze weten zeker dat het niet in de goede aard van hun slachtoffers zit om iets terug te doen, en iemand voor iets uitschelden wat ze niet verstaan is het toppunt van dompuberale humor. Tel daarbij een eventuele misgunst naar het WO bij op, en het is letterlijk en figuurlijk raak.
Verklaringen worden verder gezocht in de kwalijke landelijke polarisatie en toon van het debat. Ik denk echter niet dat het af te schrijven is aan de maatschappelijke verruwing an sich. We hebben het hier niet over activistische PVV-jügend. Het puberbrein is uit op sensatie, groepsstatus en een kick. Het gaat om een stel schofterige pukkeltukkers die een andere definitie hebben van buitenspelen dan voetballen op een veldje, niet om politiek-watchers die de uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen zagen als een startschot om een nieuwe hobby te zoeken.
Maar ja, wat valt er te doen? De gemiddelde UT’er zal er niet veel voor voelen rond te gaan lopen met pepperspray, laat staan een bodycam. Spijkermatten bij de grofweg twintig wegen die naar de campus leiden schieten ook hun doel voorbij, en Checkpoint Alfa, Bravo, Charlie tot en met Tango opzetten is ook niet zo feasible. Zou het helpen de verkoop van eieren in supermarkten in Hengelo en Twekkelerveld aan banden te leggen? De camera’s bij het eierenschap van de Coop hoeven niet gecheckt te worden, de daders zijn tenslotte al geïdentificeerd.
Totdat ze op heterdaad betrapt worden – en het is te hopen dat een heterdaadje niet meer zal gebeuren – zit er maar één ding op: een campusbuurtpreventiegroepsapp maken, met daarin de foto’s van de daders aan de schandpaal. Dan kunnen we jeugd van tegenwoordig misschien nog te slim af zijn.
