Internationale pre-bachelorstudenten betalen 14 mille collegegeld aan Navitas, de nieuwe aanbieder van het schakeljaar. Deze pre-bachelors nemen een flinke zak met geld mee, van hun ouders of via een beurs. Dat is ook nodig. Als ze instromen in de bacheloropleidingen, betalen ze het instellingstarief.
Waar geld is, daar is handel. De balans op de UT verschuift steeds meer van Nederlands naar internationaal. De catering van de UT springt daarop in: Appèl kreeg in de aanbesteding de opdracht om rekening te houden met internationalisering en aandacht voor verschillende eetculturen. Een broodje kaas of een kroket, daar loopt de internationale gemeenschap natuurlijk niet warm voor. Iedere UT’er merkt het gevolg. Een verscheidenheid aan aanbod, maar ook een aanslag op de portemonnee.
Ook andere partijen deden hun intrede op de campus. Neem het succes van de Swapfiets, een abonnement op een tweewieler. Oprichter Richard Burger zegt dat hun dienst vooral populair is onder internationals die tijdelijk een fiets nodig hebben.
Natuurlijk, met geld verdienen is niets mis. Dat Subway luxe broodjes verkoopt vanaf de Boulevard, en dat Starbucks ontelbare koffievarianten aan de man brengt aan het O&O-plein, is een kwestie van vraag en aanbod. Maar een universiteit blijft in eerste instantie een plek van onderzoek en onderwijs. Ze zou daarom in ieder geval voorzichtig moeten zijn in de keuzes voor partnerschappen.
Dat komt goed tot uitdrukking in de samenwerking met Camelot, dat gemeubileerde kamers in de Hogekamp exploiteert. Bewoners moeten tweeduizend euro borg storten* en betalen minimaal 417 euro huur per maand. Dat leidde al tot vragen in de Uraad, de gemeenteraad van Enschede en zelfs in de Tweede Kamer. Niet toevallig is de primaire doelgroep van Camelot de internationale student, die geen tijd of mogelijkheid heeft om vanuit het thuisland naar een goedkoper alternatief te zoeken.
Het antwoord van de UT op de kritiek op Camelot is maar half bevredigend. ‘Camelot is een zelfstandige onderneming’, zegt de woordvoerder. ‘We zijn in gesprek en wijzen op marktconforme prijzen.’ En collegevicevoorzitter Mirjam Bult in de Uraad: ‘Niemand is gebaat bij afstand tot Camelot. Dan zijn we onze beïnvloedingsmogelijkheden kwijt.’
Dit is half bevredigend, want er spreekt een standpunt uit: wij kunnen er niet zoveel aan doen. Maar de UT koos bewust voor Camelot, net zoals ze bewust koos voor het pre-bachelorprogramma van Navitas. Als er kritiek komt op Camelot, dan is die kritiek in ieder geval deels terug te voeren op de UT. En als in het implementatieplan van Navitas staat dat de UT 15 procent van de 14.000 euro aan collegegeld ontvangt - en daarmee over vijf jaar een miljoen overhoudt - dan is het onvoldoende om te zeggen: het is een private partij.
Want al deze partijen ontplooien op uitnodiging van de UT hun activiteiten op de campus. De doelgroep van de partijen, dat zijn de UT’ers van nu en van de toekomst. En daar zou dit bestuur zich wel degelijk verantwoordelijk voor moeten voelen.
*22-10-2018: Camelot heeft laten weten dat de borg vanaf begin oktober, in overleg met de UT, is verlaagd naar duizend euro.
