Klein Verzet is zo’n vereniging die zich niet laat beperken door de grenzen van de campus. De parkeerplaats bij de Cubicus dient als verzamelplek. Maar daarna begeven de wielrenners zich al snel in een peloton door het Twentse coulissenlandschap. Richting de omgevingen van de Holterberg, Tankenberg of – even de grens over – Gildehaus en Bad Bentheim. ‘Buiten zijn en genieten van de omgeving, dat is een van de mooiste dingen van wielrennen. Al helemaal in deze regio. Die was voor mij een van de bepalende factoren om voor een studie in Twente te kiezen’, zegt Frank Wijkstra, secretaris van de studentenwielervereniging. ‘Dit heb je niet in de buurt van Amsterdam of Delft. Daar moet je blij zijn als je ergens ongestoord een rondje kunt maken’, vult Arnout Kempenaar – sinds 2016 lid – aan. ‘Wielrennen is bovenal het gevoel van vrijheid. Je kan altijd op pad.’
Van buitenblad tot klein verzet
Klein Verzet – KV voor intimi – heeft vier reguliere trainingsavonden per week. ‘Behalve in de winter, dan hebben we vooral spinningtraining in het Sportcentrum. Of er wordt gemountainbiked’, haast Wijkstra zich te zeggen. ‘Op de maandagavond hebben we een rustig rondje – samen uit, samen thuis’, vervolgt Kempenaar. ‘Dinsdag is de wedstrijdtraining – met veel intervalwerk, woensdag is de mountainbiketraining en op donderdag hebben we de intermediate training. Dan gaat het iets minder hard dan op de dinsdag.’
Van Stravastrijders die stoempen op het buitenblad tot de liefhebbers van kalme toertochtjes op een klein verzetje, bij Klein Verzet vind je ze allemaal. En voor iedereen is er ruimte, zegt Kempenaar. ‘Zelfs onder de wedstrijdrijders varieert het van renners die in de funklasse rijden tot renners die bij de elites rijden en bij NK’s aan de start staan. Er is voor iedereen wel uitdaging en plezier te vinden tijdens een rondje. Ben je iets minder, dan kun je je optrekken aan iemand anders’ niveau. Of je blijft lekker in het wiel zitten. Dan sleuren anderen wel op kop.’
Wind in de rug
De oudste studentenwielervereniging van Nederland heeft ook absoluut de wind in de rug de laatste jaren. Het aantal van 89 leden en 37 donateurs is het hoogst in de 53-jarige historie van de vereniging. ‘Deels omdat de UT gegroeid is in studentenaantallen. Ook zagen we een stijging in het aantal coronafietsers’, zegt Wijkstra.
Kempenaar ziet daarnaast een andere trend. ‘Wielrennen is geen goedkope sport. Maar als ik kijk op wat voor fietsen leden nu rondrijden, dat was er zes jaar geleden niet. Als we op trainingskamp gaan, vervoeren we zo dertigduizend euro aan materiaal. Hoe het kan, weet ik niet. Maar op de een of andere manier zitten studenten financieel ruimer in hun jasje.’
Geen gedoe
De jaarlijkse wielerkalender van Klein Verzet is bomvol, zowel in deelname als organisatie, blijkt uit de opsomming van beide leden. Afgelopen vrijdag organiseerden ze de Ronde van Lonneker. Ook wordt er elk jaar een veldrijwedstrijd op de campus georganiseerd, die onderdeel is van de veldrijcompetitie GOW. En dan is er nog deelname aan (G)NSK’s en weekendwedstrijden als ‘De Hel van Petten’. Daarnaast organiseert de vereniging trainingsweekenden in de Vogezen of Ardennen en is er een nieuwe mountainbikecompetitie in de maak. Voor gezelligheid is ook nog tijd, met een maandelijkse borrel in café Friends. ‘Al is die de laatste jaren wel wat tammer geworden’, zegt Kempenaar. ‘Het kwam weleens voor dat die tot 6 uur ’s ochtends duurden.’
Wat de vereniging bijzonder maakt? ‘Ik heb geen vergelijkingsmateriaal, maar het is gewoon heel gezellig en bovenal gelijk. Niemand hoeft prominent te doen.’ Dat vergelijkingsmateriaal heeft Kempenaar wel. ‘Ik ben hiervoor lid geweest van Euros, Hardboard en Skeuvel. Ook Klein Verzet is een studentensportvereniging, maar heeft niet dat studentikoze. We zijn niet van gedoe als constitutieborrels en anciënniteit. Je hoeft bij Klein Verzet niet tegen een ouderejaars op te kijken, waar dat elders wel verwacht wordt. Dat is de kracht van deze vereniging. Niemand voelt zich te goed voor een praatje of om iemand te helpen.’
