De Keuzegids kwam een paar maanden geleden superlatieven tekort om de bacheloropleiding technische natuurkunde te beoordelen. Docent en opleidingsdirecteur Stefan Kooij is maar wát trots op het resultaat van 92 uit 100 punten en de notie dat de UT met deze opleiding ‘een echte topper’ in huis heeft. Met zo’n beoordeling vallen voor Kooij veel puzzelstukjes op hun plek: docententeamwork, betrokkenheid, in persona begeleiding en uiteraard ook de waardering van studenten.
Aan de top komen is één ding, er blijven is heel wat lastiger. Toch kleeft de topopleiding-sticker al zes jaar muurvast aan Kooijs opleiding. De sleutel tot het succes? Het is topsport op ieders eigen niveau. Voor sommige studenten kan de lat niet hoog genoeg liggen. Anderen springen minder hoog – of komen op een wat later tijdstip van de grond. Maar dat is ook goed. Niet iedereen blinkt uit in de abstracte, theoretische fysica. En niet iedereen voelt zich even prettig in een laboratorium. Zolang niemand maar door de ondergrens zakt.
Daar komt ook een stukje persoonlijke begeleiding bij kijken, weet Kooij. Niet zelden is hij op de bank van de verenigingskamer van Arago te vinden, borrelt hij mee of is hij erbij tijdens een uitje. Niet alleen om zich te verplaatsen in de belevingswereld van zijn studenten en om te weten wat er speelt. Maar ook om te laten zien dat je als docent gewoon mens bent. Dat vergt wel de aloude kunst van het scheiden van zaken: de student met wie je op het ene moment slap ouwehoert, kun je een kwartier later een twee bovenaan zijn tentamen zetten. Dat hoort er, hoe pijnlijk ook, simpelweg bij.
Want Kooij kan niet in alle gevallen klaarstaan voor zijn studenten. Ze moeten opgeleid worden tot zelfstandige en kritisch denkende, academische professionals. Dat vraagt om het nemen van eigen verantwoordelijkheid. Aan Kooij en zijn collega’s de taak om de colleges de moeite waard te maken. De opmerking van een tweedejaarsstudent dat Kooijs powerpointslides niet bruikbaar waren voor zelfstudie zonder het verhaal van de docent? Een groot compliment in Kooijs boekje.
De ‘waarom’-vraag is cruciaal voor de docent. Daarom vraagt hij tijdens zijn colleges de zaal niet alleen om antwoorden. De buurman of -vrouw van degene die z’n hand opsteekt mag vertellen waarom het antwoord goed of fout is. Het meest geniet hij nog van de aha-momenten. Wanneer alle puzzelstukjes op de juiste plek vallen. Dat zijn de mooie dingen, de geschenken. En de reden voor Kooij om met een heel team het best mogelijke onderwijs aan te bieden. Dan zit het aan de top blijven ook wel goed.
