Ruben Herrebrugh (22), vierdejaars student civiele techniek, en Freeke Porte (21), vierdejaars student technische geneeskunde. Samen wonen zijn in huize Poehhé.
Ruben over Freeke
‘Freeke is niet zo netjes. Er slingeren permanent een sporttas en diverse gebruikte theezakjes rond. Alsof die ooit nog gebruikt worden. Als ze brak is gaat ze altijd in haar badjas dierendocumentaires kijken. Die geven we elkaar altijd op de verjaardag. Een beetje naar pinguïns kijken is ideaal als je een kater hebt. Maar Freeke is ook de hoeksteen van ons huis: ze is initiatiefrijk, zorgzaam en heeft altijd eten in huis. Ze komt met pleisters als ik dronken van mijn fiets val en met thee als ik ’s ochtends brak ben.
Freeke over Ruben
‘Ik ben niet voor iedereen zo zorgzaam, eigenlijk vooral voor Ruben. We zijn hier bijna gelijktijdig komen wonen. Ruben zorgt voor de verhalen, dat is inherent aan de hoeveelheid zorg die hij vervolgens nodig heeft. Een tijdje geleden ging hij verkleed als Cupido. Hij had dus geen broek aan, slechts een luier. Op de terugweg na het feest ging hij onderuit op een klinkerweg. Iemand besloot een gaasje op de open wond te doen. Dat groeide vast en moest ik het gaasje eraf trekken. Hij zorgt ook altijd voor de ‘pranks’. Zo heeft hij een keer iemands deur dicht gekit.’
Ruben tussendoor: ‘Nu heb ik wel het gevoel dat het hele huis mij aan het pranken is.’
Freeke: ‘Verder is hij een womanizer: er komen altijd vrouwen op hem af. Ik weet niet hoe hij dat doet. Er is een tijd geweest dat ik het niet meer bij kon houden.‘
Ruben: ‘Maar als ik met een dilemma over vrouwen zit, kan ik altijd bij Freeke terecht. Ze kan mij dan uitleggen wat ik moet doen.’
Houten ‘M’
Ruben: ‘We vonden eens een houten ‘M’ toen een huisgenoot verhuisde. Ik verstopte hem in Freeke’s kamer, tot ze hem vond en bij mij verstopte. Een traditie was geboren. Ik kan hem alleen al een paar maanden niet meer vinden...’