Om het wereldrecord te vestigen moesten de deelnemers een piramide bouwen van minstens dertien bij dertien plastic bekers. In de ochtend begonnen tien studenten technische wiskunde met oefenen. Stefan Klootwijk was een van hen: ‘Het oefenen ging heel goed. Binnen vierentwintig minuten hadden wij al een piramide van zestien bij zestien bekertjes.’
Tactiek
Daan Anbeek van de lustrumcommissie: ‘Het idee was om bij de daadwerkelijke recordpoging een team een piramide te laten bouwen van dertien bij dertien bekers en een team een piramide van veertien bij veertien bekers. Het oefenen ging echter zo goed dat wij hebben besloten om met de twee teams een piramide te maken van zestien bij zestien of zeventien bij zeventien. Groter kon helaas niet, daarvoor hadden wij te weinig bekertjes besteld.’
De poging
De wereldrecordpoging ging vliegensvlug van start. Vier studenten bouwden in razendsnel tempo de grondlaag van de piramide. Hoe hoger de piramide werd, hoe preciezer de studenten te werk gingen. Het eigen record van de ochtend werd verbroken, binnen veertien minuten stond een piramide van zestien bij zestien bekers. Vijf minuten moest de piramide blijven staan voor het wereldrecord. Na vijf minuten stond de piramide nog steeds, dus werd besloten de piramide uit te breiden. Binnen vier minuten stond er een piramide met een grondlaag van zeventien bij zeventien wat neerkomt op 1787 plastic bekertjes.
Wereldrecord
Anbeek: ‘Het ging allemaal erg beheerst. Ik ben blij met het wereldrecord. Over zes tot acht weken hopen wij de bevestiging te krijgen van Guinness.' Klootwijk vult aan: ‘Het was heel leuk om te doen en goed georganiseerd. Best bijzonder dat wij nu een wereldrecord op zak hebben.’
De tien studenten die het wereldrecord hebben gevestigd zijn: Simone van Balen, Stefan Klootwijk, Jaap Slootbeek, Sander Meinderts, Wouter van Harten, Sebastiaan Sietsma, Douwe Hut, Alwin Kooiker, Marije Siemann en Jesse Zwienenberg.
