En dat is goed voor de moraal binnen het team, vervolgt hij. ‘Een hoogtepuntje mogen we het wel noemen. We zijn maanden bezig geweest met het ontwerpen en met simulaties. Alles komt goed overeen met de werkelijkheid, al blijft een windtunnel natuurlijk ook een gesimuleerde omgeving.’
Solar Team Twente testte met een schaalmodel dat 2,5 keer zo klein is als de echte zonnewagen. Plaats van bestemming was de windtunnel van de Stichting Duitse Nederlandse Windtunnels in Marknesse in de Noordoostpolder. ‘We hebben krachten gemeten’, zegt Hartjes. ‘Hoeveel kracht komt er op de auto bij een bepaalde snelheid en wat doet dat dan met de auto’, schetst hij als voorbeeld. ‘Als je negentig kilometer per uur rijdt, zijn de krachten anders dan wanneer je 120 kilometer per uur rijdt.’ Naast verschillende snelheden, testte het team zijwind. ‘Wat gebeurt er dan met de auto? Waait-ie niet van de weg af?’
Berekeningen op basis van de software komen overeen met de testresultaten uit de windtunnel. ‘Het is goed om te weten dat er geen gekke dingen tussen zitten. Dat kunnen we nu uitsluiten. We gaan op dezelfde voet verder.’
Hartjes legt de komende twee weken samen met Lars van der Aa en Julian Biesheuvel de laatste hand aan het ontwerp. ‘Echt een piekmoment waar we bijna dag en nacht mee bezig zijn. Hierna gaan we aan de slag met de productie en bouwen we de testwagen.’
Solar Team Twente bestaat uit negentien studenten van de UT en Saxion en neemt deel aan de World Solar Challenge in oktober in Australië. De race van ruim drieduizend kilometers gaat van Darwin naar Adelaide.
De ontwerper van Solar Team Twente met links Coen Hartjes.
