Als kinderen van oud-profschaatsers kennen Kjell en Britt van den Boogert het topsportklimaat van huis uit. Het zorgde ervoor dat Britt (derdejaars technische geneeskunde) lange tijd marathons schaatste. Nadat Kjell (tweedejaars werktuigbouwkunde) begon met mountainbiken, mocht Britt eigenlijk letterlijk niet meer achterblijven.
Stomme fiets
Ze groeiden op in een dorpje onder de rook van Nijmegen en moesten iedere dag zo’n vier kilometer fietsen naar de basisschool. ‘Op een gegeven moment hield ik hem niet meer bij’, lacht Britt. ‘Dus kochten onze ouders ook een mountainbike voor mij, maar ik wilde in eerste instantie echt niet op die stomme fiets. Uiteindelijk moest ik wel.’
Kjell en Britt komen allebei uit in de crosscountry, de enige olympische discipline van het mountainbiken. Allebei stonden ze al op het podium bij de Nederlandse kampioenschappen. Britt werd vorig jaar derde bij de profs, Kjell behaalde een jaar eerder – als eerstejaars in de U23-klasse – een zilveren medaille.
Internationaal gezien moeten ze allebei concluderen dat ze in de subtop meedraaien. In de wereldbeker reed Britt al naar een vijftiende plaats. Kjell liet in 2013 op het junioren-WK in Zuid-Afrika al eens zien dat de top rekening moet gaan houden met de naam ‘Van den Boogert’ bovenin de resultaten: vanaf startplek 54 reed hij naar een dertiende plaats.
Techniek en voeding
De Olympische Spelen in Rio de Janeiro komen nog te vroeg. ‘Misschien ben ik er over vier jaar bij, wie weet?’, zegt Kjell. Om die stap te kunnen maken, wil hij als perfectionistische werktuigbouwkundestudent het maximale uit zijn materiaal halen. Hij maakte zelf een data-acquisitiesysteem, een kastje dat hij voor de verkenning van een parcours op zijn fiets monteert. Dat systeem registreert bijvoorbeeld hoe ver de dempers inveren, zodat Kjell precies weet hoe strak hij ze moet afstellen. Hij is nu bezig met een nieuw, verbeterd systeem.
Britt houdt zich als TG-studente juist erg bezig met hoe ze het maximale uit haar voeding kan halen. ‘Ik vind het leuk om met voeding te experimenteren. Zo ben ik gestopt met het eten en drinken van melkproducten, waardoor ik veel minder slijm ontwikkel in mijn luchtwegen. Ik merk dat ik beter kan ademhalen.’
Plannen en innoveren
Dan de vraag of ze nog wel tijd hebben voor hun studie. ‘Afgelopen jaar heb ik de focus gelegd op mijn studie, met mindere resultaten op de fiets tot gevolg. Vanaf dit blok wordt fietsen weer belangrijker’, zegt Kjell. ‘Dat betekent wel dat ik projecten moet opschuiven naar volgend jaar en ik iets vertraging oploop.’
Britt loopt nog helemaal op schema qua studie. ‘Het is wel erg veel plannen en ik heb ook niet het idee dat het vanzelf gaat. Soms denk ik dat het alleen maar studeren en trainen is. Het is belangrijk om hoofdzaken van bijzaken te scheiden.’ Beiden willen ze zich plaatsen voor het EK of WK dit jaar. Ambitieuze doelen, maar die mogen niet ten koste gaan van hun studie.
‘Dat kregen we van huis uit mee’, zegt Britt. ‘Het maakt onze ouders niets uit wat we doen, zolang we onze studie afmaken. En het geeft een veilig gevoel om iets achter de hand te hebben. Topsport is eigenlijk maar zo tijdelijk.’ Kjell besluit: ‘Mountainbiken levert inderdaad minder op dan golf of voetbal. En daarnaast, misschien sta ik wel liever wereldwijd in de top 10 en dat ik bekend sta als innovator, dan dat ik goud pak op de Olympische Spelen. Daarom studeer ik hier ook.’
Dit verhaal is ook te lezen in het maartnummer van UT Nieuws Magazine.
