Zo’n tachtig natuurkundestudenten kwamen in de pauze naar Waaier 3. Zij kregen een kijkje in het leven van Palstra, die voor de gelegenheid een powerpoint maakte met foto’s uit zijn jongere jaren. Hij studeerde natuur- en scheikunde in Leiden, met wiskunde als bijvak. Het begin van zijn opleiding was lastig. ‘Mijn eerste tentamens waren niet echt succesvol. Ik had vooral moeite met wiskunde, terwijl ik dat eigenlijk nog mooier vind dan natuurkunde.’ De foto’s lieten een actieve en sportieve student zien: met studievrienden, bij de sportvereniging, kamperend in de bergen. ‘Maar misschien deed ik ook wel iets te veel naast mijn studie.’
'Ik vind kristalstructuren bloedstollend mooi'
Hij promoveerde op het gebied van magnetisme, supergeleiding en kristalstructuren en bleef werken met deze onderwerpen. Eerst bij Bell Laboratories in Amerika en later bij de Rijksuniversiteit Groningen. De zaal kreeg een enthousiaste snelcursus. ‘Ik vind kristalstructuren bloedstollend mooi, maar er zijn niet veel mensen die daarmee instemmen. Het kost tijd en inspanning om je erin te verdiepen. Je moet doordingen tot de kern, dan zie je de pracht ervan.’
Keuzes maken
De natuurkundestudenten kregen tips voor het maken van beslissingen tijdens en na hun studie. ‘Werk met mensen die je vertrouwt. Het is goed als je afstudeerbegeleider of promotor aanzien heeft en een topper is in het veld, maar er moet ook aandacht zijn voor jou. Je moet je op je gemak voelen bij die persoon.’ Ook integriteit staat hoog in het vaandel bij Palstra: ‘Je kunt het maar één keer weggeven, daarna ben je het je leven lang kwijt.’
Vragen uit de zaal
Een student vroeg waarom hij ondanks zijn voorkeur voor wiskunde toch koos voor natuur- en scheikunde. ‘Dat kwam door mijn onkunde. Ik zag niet wat de kracht van wiskunde was en wat je er mee kunt in de maatschappij. Daarnaast werk ik graag met mijn handen en ik hou ervan om met apparatuur bezig te zijn.’
Ook kreeg hij de vraag over zijn keus voor het rectorschap. ‘Ik vind het leuk om mensen bij elkaar te brengen en internationaal te werken. Soms weet je van tevoren niet hoe een keuze uitpakt. Het is een pijnlijke ervaring om dertig jaar werk en relaties vaarwel te zeggen, maar als je niets probeert, kom je nergens.’
Lezingen en Snapchat
Palstra had zelf ook een vraag voor de zaal. Hij wilde graag weten wat zij van hem in zijn nieuwe functie verwachten. Een student antwoordde dat hij het mooi vindt dat de rector magnificus dicht bij de studenten staat. Bijvoorbeeld door zo’n lunchlezing. Palstra wil dat best vaker doen. En binnenkort krijgen ze waarschijnlijk meer van hem te zien, vertelde hij: ‘De universiteit wil dat ik een Snapchataccount aanmaak.’
