Anton Stoorvogel (CampusCoalitie) noemde die aanpassing ‘prima’. Maar, hij bleef wel zitten met een aantal punten in de tenuretrack. ‘Neem de promotie tot adjunct-hoogleraar. Als je daar bent, dan heb je al twee jaar een vast contract. Wat doen we met de onderzoekers die een negatief advies krijgen? Het beleid stelt: hij of zij verlaat de UT. Hoe gaan we dat doen? Geven we die onderzoeker het toilet als kantoor om hem of haar eruit te drukken?’
Stoorvogel had meer kritiekpunten. ‘Na je promotie krijgt je een tijdelijk contract als tenuretracker. Er komt een moment dat mensen zekerheid willen in de vorm van een vaste aanstelling. Dan kan het aantrekkelijker zijn om een reguliere aanstelling te kiezen mét vast contract’.
Hij noemde ook de opbouw van het wetenschappelijk personeel. ‘Als de tenuretracker de beoordelingen goed doorloopt, dan zitten we straks met veel hoogleraren. Die opbouw moet je goed beoordelen.’
Rector Thom Palstra zei zich te herkennen in de opmerkingen van Stoorvogel. ‘In 2012 hebben we een beleidsdocument voor de tenuretrack vastgesteld en in 2015 hield de UT een evaluatie. In deze aanpassing voeren we de aandachtspunten door die toen naar voren kwamen. Deze notitie is dus niet af, er zijn nog zaken waar we zorgvuldig over moeten nadenken.’
Over de opbouw van het wetenschappelijk personeel maakt de rector zich geen zorgen. ‘De tenuretrack is juist selectiever geworden. We beloven dus minder mensen het hoogleraarschap als ze aan de eisen voldoen. En de faculteiten maken hun domeinplannen. Daar krijgt de personeelsopbouw een plek.'
Een tenuretrack is een opleidingstraject dat jonge onderzoekers in tien jaar stapsgewijs het hoogleraarschap in het vooruitzicht stelt.
