Wat brengt je weer in Twente?
Rombouts: ‘Eigenlijk ben ik in Nederland voor familiebezoek, maar ik combineer het met een bezoek aan de UT. Sinds een jaar of vijf heb ik contact met het alumnibureau. Helaas moest ik twee alumnibijeenkomsten in de buurt van Seattle missen, maar vanuit het contact dat ik had met het alumnibureau besloot ik langs te komen.’
Hoe kwam je vanuit je UT-studie bij Big Fish Games terecht?
‘Tijdens mijn studie communicatiewetenschappen was ik nauw betrokken bij het Erasmus Student Network. Ik werkte dus al veel met internationale studenten samen en wilde zelf ook op uitwisseling. Het liefst naar Australië en langer dan een half jaar. In Australië was geen plek, maar toen ik aanklopte bij mijn faculteit hoorde ik dat er vanuit hun samenwerking plek was bij de University of Washington, in Seattle. Als basketbalfan kon en wilde ik die kans niet aan me voorbij laten gaan. Het was een schot in de roos. Uiteindelijk heb ik in Seattle mijn scriptie afgerond en even later kon ik bij Big Fish Games aan de slag. Daar werk ik sinds 2010.’
'Marketing was prima on the job aan te leren, zo bleek'
Hoe ging dat in het begin?
‘Het bedrijf wilde internationale websites opstarten voor casual games, waar het toen vooral op gericht was. Die games waren vooral bedoeld voor vrouwen op middelbare leeftijd en dat gold ook voor de Nederlandse versie, bigfishgames.nl, waarvoor ze iemand zochten die de kar kon trekken. Het enige probleem was dat ik niet goed onderlegd was in marketing. Dus stelde ik het bedrijf voor een dilemma: of je neemt iemand aan die Nederlands spreekt en het land kent of je stelt iemand met marketingkennis aan, die niks weet van Nederland. Gelukkig kozen ze voor dat eerste – en daarmee voor mij. Marketing was immers prima on the job aan te leren, zo bleek.’
Wat doe je nu binnen het bedrijf?
‘Nadat we binnen een jaar de Nederlandse site hadden opgezet, wilde ik wat anders doen. Alles stond al namelijk en ik zat niet te wachten op het simpelweg onderhouden van een website. Ik wilde niet op de automatische piloot werken. Daarom heb ik mijn functie eigenlijk de laan uitgepraat tegenover het management, waarna ik met ze in gesprek ging over een volgende stap. Nu ben ik manager Mobile Game Operations, wat inhoudt dat ik me samen met een team bezighoud met alles tussen het begin van gameontwikkeling tot het lanceren van een game. Niet zozeer het ontwikkelen zelf, maar vooral het oplossen van problemen zodat anderen hun werk makkelijker kunnen doen. Daar haal ik ontzettend veel voldoening uit.’
'Ik blijf nog erg Nederlands en dus ook zuinig'
Hoe heb je de industrie zien veranderen in de ruim acht jaar dat je bij een gameontwikkelaar werkt?
‘Het is snel een miljardenbusiness geworden, vooral ook door games voor mobiele telefoons. Ik weet nog dat we in het begin zeiden dat we iets met mobiele games moesten gaan doen. Dat groeide zo erg dat we jarenlang in volume de meeste apps hadden, met op ons hoogtepunt 2400 spellen.’
Hoe zit het met de verdienmodellen? Veel mobiele games doen aan in-app aankopen.
‘Omdat we zo’n grote ontwikkelaar zijn, kunnen we verschillende verdienmodellen aan onze apps koppelen. Ja, we doen ook aan in-app aankopen. Door uitvoerig te testen onder gebruikers proberen we zo goed mogelijk in te schatten wat mensen accepteren en wat een prettige ervaring is tijdens het spelen. Zo weten we bij livegang van een game precies wat mensen willen, waarna we de game blijven ondersteunen. Bij een negatieve ervaring van de klant, kunnen we snel problemen oplossen.
Zelf koop ik relatief weinig in-app. Ik blijf nog erg Nederlands en dus ook zuinig. En ik weet waar ik op moet letten. Iets moet de prijs wel waard zijn en de ontwikkelaar moet betrouwbaarheid uitstralen.’
'Met diverse ideeën om je heen kom je zelf tot de meest originele ideeën'
Zie je jezelf over een paar jaar nog steeds bij Big Fish Games werken?
‘Ik heb het erg naar mijn zin. Het is een leuke baan, de work-life balance is goed en ik werk in een fijn team. Er is bovendien continu beweging. Het bedrijf is pasgeleden overgenomen door een ander, wat een katalysator was voor verandering. Helaas moeten we afscheid nemen van 15 procent van ons personeel, maar dat komt omdat er focus wordt verlegd. Simpel gezegd: we gaan minder games ontwikkelen, maar wat we ontwikkelen wordt kwalitatief beter. Voor mij blijft belangrijk dat we leuke games maken die mensen willen spelen.’
Tot slot, wat kun je de huidige UT-studenten aanbevelen?
‘Houd je ogen open voor andere ideeën dan die van jezelf. Naar mijn idee trekt de universiteit een bepaald type mensen aan, wat ten koste gaat van de diversiteit van gedachten. Het is juist ontzettend fijn om met iemand in gesprek te gaan die totaal anders durft te denken, terwijl veel mensen daar nogal angstvallig over doen. Daarom zou ik mensen aanmoedigen een open blik te houden, want met diverse ideeën om je heen kom je zelf tot de meest originele ideeën.’
