De UT ligt volgens Palstra op koers om twintig procent vrouwelijke hoogleraren in 2020 te hebben.
‘We constateerden eerder dat het aantal vrouwelijke hoogleraren stagneert. Om ons doel te halen hebben we twee jaar geleden het Hypatia-programma opgesteld om die doelgroep binnen te halen. Daar blijft het niet bij: ook na 2020 moet dit percentage blijven groeien. Bij de sectorplannen hebben we daar rekening mee gehouden. We werven vrouwelijke kandidaten op alle niveaus.’
Streefcijfers voor elk niveau
Marieke Huisman, voorzitter van het Ambassadeursnetwerk, vindt dat het beleid in Eindhoven een duidelijk signaal afgeeft. Maar, zegt ze, persoonlijk vindt Huisman dat de UT deze maatregel niet moet nemen. ‘Ik vind het goed dat Eindhoven streefcijfers noemt voor elk academisch niveau. Dat zouden we op de UT ook moeten doen. Daarnaast willen we het Hypatia-programma versterken en uitbreiden naar alle niveaus. Dus een samenvoeging met het oude UTwist-programma.’
Diversiteit gaat in de visie van Huisman verder dan alleen het aanstellen van vrouwen. Binnenhalen is één ding, voor de campus behouden is net zo belangrijk, vindt ze. ‘En dat geldt niet alleen voor vrouwen, maar ook voor bijvoorbeeld internationale studenten en mensen uit de LBGTi-gemeenschap. Het Ambassadeursnetwerk pleit daarom voor een diversity office – een centrale plek waar diversiteit en inclusiviteit gecoördineerd wordt.’
Man-vrouw
De verhouding man-vrouw rechttrekken is een kwestie van lange adem, vindt rector Palstra. Hij is niet bang dat de vijver van vrouwelijk technisch talent door het beleid in Eindhoven wordt leeggevist. De UT werft, zo zegt hij, met brede profielen. ‘Zo vinden we niet alleen de naald in de hooiberg, maar benutten we de hele hooiberg. We zoeken internationaal en gebruiken daarvoor data.’
De UT heeft volgens Palstra aandacht voor zowel de korte als lange termijn. ‘Want het duurt tien tot twintig jaar voordat je na de promotie hoogleraar bent. Om die reden hebben we ons bevorderingsbeleid aangepast, zodat we levensfases beter accommoderen. Zo is er ruimte voor zwangerschapsverlof of zorgtaken. Het meest belangrijk vind ik dat we jonge staf – zowel mannen als vrouwen – de mogelijkheden bieden om te groeien met sprankelende ideeën op het gebied van onderwijs, onderzoek, valorisatie en organisatie. We bevorderen naar hoogleraar op basis van resultaten, waarbij we niet wachten op een vrijgekomen positie.
