De prijs
‘Ik vind het een heel mooie erkenning. Wat ik doe vind ik al ontzettend leuk, daar heb ik niet per se erkenning voor nodig. Maar ik vind dit een grote eer. En deze prijs is een heel positieve manier om vrouwen in de wetenschap in de schijnwerpers te zetten. Zeker in mijn vakgebied, de wiskunde, zijn we in de minderheid. Maar we zijn er absoluut, en ik hoop ook mensen te enthousiasmeren over het vakgebied. Want wiskunde is meer dan formules en vergelijkingen. Het is ook logica, netwerken, speuren en bewijzen. Ontzettend breed dus.’
De carrière
‘2020 is een heel gek jaar. Ondanks de pandemie heb ik best wat hoogtepunten om op terug te kijken. In januari kreeg ik een zoontje, pasgeleden ontving ik een Veni. En nu deze prijs. In mijn onderzoek bekijk ik netwerken vanuit een wiskundig oogpunt. Als wiskundige kijk je heel abstract naar de wereld. Zo is een netwerk – of die nou in je hersenen zit, of in de algoritmes van Netflix of Instagram – eigenlijk niets anders dan punten die via lijnen met elkaar verbonden zijn. Ik onderzoek vooral de onderliggende modellen van die netwerken. Wij maken wiskundige netwerkprotocollen die wetenschappers kunnen gebruiken om datasets te vergelijken. Zo creëer je een soort standaard om te zien of je wel of niet goud in handen hebt met jouw specifieke dataset.’
De plannen
‘Als het weer mogelijk is, zou ik het leuk vinden om voor langere tijd naar het buitenland te gaan, om samenwerkingen op te bouwen. Daar zou ik het prijzengeld dan ook graag voor willen inzetten. Het liefst vlieg ik zo snel mogelijk naar Boston, dat was ik eigenlijk dit jaar al van plan.’
De Professor De Winterprijs
De Professor De Winterprijs, genoemd naar de in 2005 overleden hoogleraar, is een internationale publicatieprijs voor vrouwelijk toptalent. Het prijzengeld à 2500 euro is bedoeld als stimulans voor het verder ontwikkelen van een wetenschappelijke loopbaan. Dit jaar werd de prijs voor de veertiende keer uitgereikt.
Clara Stegehuis is universitair docent bij de vakgroep Mathematics of Operations Research, van de faculteit EWI. Ze ontving de prijs voor haar paper ‘Optimal subgraph structures in scale-free configuration models’, die gepubliceerd werd in Annals of Applied Probability.
De prijs
‘Toen ik het hoorde kon ik het niet geloven, ik voel me vereerd! Het is precies een jaar geleden dat ik promoveerde. Cum laude, ja. Hoe dat lukte? Als dingen je liggen en je de juiste mensen om je heen hebt, dan motiveert dat enorm en ontstaan er mooie dingen. Ik heb wel druk en een deadline nodig om te presteren, maar dan doe ik er ook alles aan om het goed uit te zoeken en een stapje extra te zetten. Het is voor mij ook bijzonder dat ik deze prijs krijg voor de afronding van mijn promotieonderzoek, omdat ik in 2015 van de UT een beurs en prijs kreeg (de TGS Award, red.) om met dit onderzoek te kunnen starten.’
De carrière
‘Mijn onderzoek draaide om het ontwikkelen en toepassen van algoritmes om het gedrag van stent-grafts (endoprotheses, red.) in de aorta beter te kunnen begrijpen. Bij 10 tot 20 procent van de patiënten blijft de endoprothese op langere termijn niet goed functioneren, wat gevaarlijk is voor de patiënt en vaak om chirurgisch ingrijpen vraagt. Zowel het lichaam als de endoprothese zijn aan verandering onderhevig. Denk bijvoorbeeld aan een verwijding van de aorta of het dunner worden van de vaatwand. Of metaalmoeheid bij de endoprothese door de voortdurende bewegingen veroorzaakt door de bloedstroom. Tijdens mijn promotie heb ik me hoofdzakelijk gericht op één patiëntengroep. Inmiddels lopen meerdere klinische studies in nationale consortia. De informatie richting vaatchirurgen en de industrie is door dit onderzoek minder summier, zodat we hopelijk in de toekomst patiënten met een aneurysma beter kunnen behandelen en falen van de endoprothese kunnen voorkomen. Ik ben voor een deel mijn dank verschuldigd aan een andere oud-UT-promovendus, Almar Klein, die in eerder onderzoek algoritmes maakte, waar ik op voort kon borduren.
Ik ben nu technisch geneeskundige en projectleider van het medisch 3D lab van het Medisch Spectrum Twente (MST). Alle academisch-medische centra hebben al zo’n lab, wij zijn het eerste niet-academische ziekenhuis in de regio die een 3D lab hebben opgezet. Er liggen ontzettend veel kansen op medisch gebied en hierin werken we nauw samen met de academische centra.’
De plannen
‘Volgens mij is dit prijzengeld vrij te besteden, maar ik heb nog geen concrete plannen. Na mijn promotie ben ik direct doorgestroomd naar het MST. Ik denk dat ik het geld gebruik om tijd te nemen en te genieten met mijn gezin. En met de buren en vrienden. Als het allemaal weer kan.’
De Overijssel PhD-prijs
De Overijssel PhD-prijs gaat jaarlijks naar een promovendus die een ‘dissertatie van uitnemende wetenschappelijke kwaliteit’ schreef, die gezien kan worden als een start van een veelbelovende wetenschappelijke carrière. De prijs, 5000 euro en een oorkonde, wordt mede mogelijk gemaakt door de Provincie Overijssel.
Maaike Koenrades rondde in 2014 haar master technische geneeskunde cum laude af. In 2019 promoveerde ze cum laude op haar proefschrift getiteld ‘On evaluating stent-artery interaction in abdominal aortic stent grafting’.
De prijs
‘Ik weet nog dat ik door twee juryleden werd geïnterviewd en dat ik vergeten was te vragen wanneer ik de uitslag zou horen. Uiteindelijk kwam het verlossende woord een week later, toevallig toen ik op de Dutch Design Week stond in Eindhoven om ons project te presenteren bij een van de exposities gericht op duurzaamheid. Ik moest mijn blijdschap een beetje inhouden. Dat lukte met de grootste moeite!
Ik vind het een bijzondere prijs en een bijzonder persoon. Marina van Damme is voor mij een inspiratie om je dromen na te jagen en je niet af te laten remmen door vervelende stemmetjes in je hoofd die zeggen dat je iets niet kan.’
De carrière
‘Ik ben een van de managing directors en medeoprichter van TORWASH, een spin-off van TNO vernoemd naar de gelijknamige technologie die we hebben ontwikkeld. We richten ons op slib uit rioolwater. In Nederland hebben we daarmee een verwerkingsprobleem. Jaarlijks produceren we 1,5 miljoen ton van dit slib. Normaliter wordt dit in vrachtwagens naar verbrandingsovens gebracht, wat ontzettend duur en totaal niet duurzaam is. De oplossing die we bieden aan waterschappen is dat we het totaal met 85 procent reduceren, door de enorme hoeveelheid water uit het slib te halen en het slib zelf te verwerken tot biobrandstofpellets.
De eerste pilot, die we in Almere uitvoerden, rondden we eind vorig jaar succesvol af. Daar is in januari dit bedrijf uit ontstaan. Nu is het zaak om op te schalen. De eerste pilot was met vijftig liter per uur. We hopen begin volgend jaar te starten aan de opschaling naar 500 liter per uur en in 2024 de volle schaal van 5000 liter per uur te demonstreren.’
De plannen
‘Deze beurs kan ik steken in een mooie businessopleiding aan de Nyenrode Business Universiteit. Ik heb al een intake gehad en hoop in januari te kunnen starten. Mijn achtergrond is technisch, daarom wil ik me kunnen verbeteren op bestuurskundig vlak, om op die manier TORWASH verder vooruit te stuwen.’
De Marina van Dammebeurs
De Marina van Dammebeurs gaat jaarlijks naar een UT-alumna, die een geldbedrag van 9000 euro en een award krijgt. Het geldbedrag is bedoeld voor loopbaanontwikkeling. Marina van Damme was in 1965 de eerste gepromoveerde aan de toenmalige Technische Hogeschool Twente.
Pavlina Nanou rondde in 2007 haar master Chemical Engineering af. In 2012 promoveerde ze. Momenteel is ze werkzaam bij TNO en haar spin-off TORWASH BV.
Een andere voormalig UT-promovendus, Annemieke Konijnendijk, kreeg een runner-upprijs uitgereikt à 2500 euro. Konijnendijk promoveerde in 2018 aan de UT bij de BMS-vakgroep Health Technology & Services Research. Nu is ze postdoc bij de EWI-vakgroep Biomedical Signals and Systems.
