Het onderwerp kwam eigenlijk toevallig ter sprake tijdens een debat over de werkdruk van promovendi, waar rector Tom Veldkamp onderdeel uitmaakte van een discussiepanel. Meerdere aanwezigen in het publiek deelden hun klachten over de huisartsenpraktijk. Opmerkelijk was de felle reactie van de rector. Niet richting het publiek, wel over de huisartsenpraktijk en een van de artsen. ‘We completely disagree with everything this GP does’, waren de woorden van Veldkamp.
‘Recensies liegen er niet om’
De kritiek op de huisartsenpraktijk in het Amphitheater afgelopen donderdag staat niet op zichzelf. Veel van de kritiek is geconcentreerd op een van de verbonden huisartsen. Saillant is dat de huisarts in kwestie zo’n tien jaar geleden op non-actief is gesteld vanwege psychiatrische problemen en slechte communicatie met zijn patiënten, wat na hoger beroep eindigde in een voorwaardelijke schorsing. Recenter deelden studenten en medewerkers online meermaals hun (negatieve) ervaringen met de praktijk.
Online recensies over de praktijk lopen sterk uiteen, waarbij klachten zich onder andere richten op slechte communicatie en lange wachttijden. Die recensies merkt de rector ook op, in een nadere toelichting op zijn eerdere uitspraken. ‘We zijn bekend met de klachten over de praktijk op de campus. De recensies op sociale media als Facebook en Google Maps liegen er niet om. Ook wij worden benaderd door studenten en medewerkers die slechte ervaringen hebben gehad.’ En dat betreurt de rector. ‘We vinden het van groot belang dat er deskundige gezondheidszorg voor onze medewerkers en studenten beschikbaar is en dat zij zich daar veilig en prettig voelen.’
‘Geen formele rol’
Afscheid nemen van de praktijk is volgens de rector niet mogelijk. De huisartsenpraktijk is namelijk gevestigd in gebouw De Sleutel – waar onder andere ook de arbodienst en een tandartsenpraktijk gevestigd zijn. De UT heeft echter alleen de grond waar het gebouw op staat in eigendom en heeft die grond langjarig verpacht.
‘Het is voor ons als universiteit lastig om een rol te spelen bij klachten, omdat wij geen formele rol hebben en het vaak om gevoelige en persoonlijke situaties gaat’, zegt Veldkamp. Hij benadrukt daarom dat het aan patiënten zelf is om een klacht in te dienen. ‘Dat is wat we studenten en medewerkers adviseren te doen als zij een negatieve ervaring hebben gehad. Het is wel zo dat niet iedereen dit relatief zware middel wil inzetten, het kost best veel tijd en het is intensief.’
Afstand
De rector distantieert zich nu openlijk van de praktijk. Eerder deed de universiteit dat stilzwijgend; niet lang geleden verwees de UT op haar website studenten en medewerkers nog actief door naar de praktijk. Dat is sindsdien veranderd in een algemene informatiepagina met verwijzing naar kiesuwhuisarts.nl.
De huisartsenpraktijk zet zich tegelijkertijd anders in de markt. De praktijk staat te boek als ‘Campus UT Huisartsenpraktijk’ en op de website staat het volgende: ‘Met haar huisartsenpraktijkvestigingen in Enschede op de campus van de UT en de Saxion Hogeschool is de Campus UT Huisartsenpraktijk er speciaal voor alle studenten en medewerkers van de Universiteit Twente en de Saxion Hogeschool Enschede’.
‘Poortwachter voor specialistische zorg’
Maar de huisartsenpraktijk is geen onderdeel van de UT. Dat benadrukt ook zorgondernemer en praktijkeigenaar Paul Drost. Hij zegt overvallen te zijn door de woorden van de rector tijdens de bijeenkomst en het ‘zeer te betreuren dat dit gezegd is’. ‘We zijn ons terdege bewust van kritiek die wordt geuit. Elke huisarts die hier werkt ziet gemiddeld dertig tot vijftig patiënten op een dag. Dan is het logisch dat er weleens iemand tussen zit die ontevreden is. Maar daadwerkelijke medische fouten zijn uitzonderlijk. Als er belangengroepen zijn binnen de universiteit die met mij het gesprek willen aangaan, bijvoorbeeld vanuit de promovendi, dan sta ik daar absoluut voor open. Maar dan moeten ze me wel opzoeken.’
Drost noemt ook de rol van een huisarts in het Nederlandse zorgsysteem. ‘Anders dan in de meeste landen fungeert een huisarts in Nederland als een soort poortwachter voor de specialistische zorg. Ik wil niet iedereen over één kam scheren, maar met name vanuit internationale studenten en medewerkers merken we dat er andere verwachtingen zijn van de Nederlandse basiszorg en een huisarts. In Nederland zijn we het niet gewend om de huisarts te bellen bij een verkoudheid of griep. Mensen van internationale afkomst zijn sneller geneigd om te vragen om medicatie, terwijl wij adviseren om thuis uit te zieken. Dat soort verwachtingsmanagement is wel degelijk een probleem.’
Vastgelopen zorgsysteem
Veldkamp verwacht op dat gebied meer inspanning van de huisartsenpraktijk. ‘We zien graag dat internationale studenten goed worden geïnformeerd over wat zij kunnen verwachten van een zorgverlener op het moment dat zij daar mee te maken krijgen, zodat zij goed begrijpen hoe het Nederlandse gezondheidssysteem werkt. Dat helpt in de verwachtingen over en weer. Wij doen daarin zelf het nodige, maar ook de huisartsenpraktijk zou daarin pro-actiever kunnen handelen. Dat hebben we hen ook aangegeven’, aldus de rector.
Veel keuzevrijheid is er echter niet voor UT-studenten en -medewerkers vanwege het vastgelopen zorgsysteem, benoemen zowel Drost als Veldkamp. ‘Door het beleid van overheid, universiteiten en zorgverzekeraars is er in Twente geen huisarts meer te krijgen’, zegt Drost. ‘In Enschede zijn wij nagenoeg de enige praktijk die nog mensen aanneemt. De gemiddelde inwoner – ook iemand die uit het buitenland afkomstig is – is aangewezen op ons. Om in aanmerking voor zorg te komen, moet je ingeschreven staan bij een praktijk.’ En, Drost vult aan: ‘Als je het niet eens bent met je huisarts; je hebt bij ons verschillende behandelaars om uit te kiezen. Je kan dus zelfs altijd binnen de praktijk overstappen.’
