Toen Bruins 15 januari aan zijn eerste UT-dag begon, besloot hij gelijk een LinkedIn-pagina aan te maken. Op de profielfoto poseert de inwoner van Harbrinkhoek voor kunstwerk The Head. ‘Een mooie creatie, dat leek me wel leuk. Ik had ook voor de witte letters kunnen gaan staan, maar dat doen er al zoveel’, vertelt het hoofd beveiliging met een lach.
Politieacademie
Na zijn studie koos Bruins voor de politieacademie, waarna hij aan zijn eerste baan als agent begon. In december stopte hij bij de politie als teamchef. Vraag Bruins wat hij in de tussentijd allemaal deed en er volgt een flinke opsomming. ‘Agent, de voormalige rijkspolitie, rechercheur, zedenrechercheur, analist, meldkamer, informatiecentrum. Eigenlijk maakte ik alles wel mee, vandaar dat ik het tijd vond voor een keer echt wat nieuws.’
'We hebben hier te maken met slimme mensen, die vast een weerwoord hebben' - Jan Willem Bruins
Bruins zag de functie hoofd UT-beveiliging voorbijkomen en besloot een poging te wagen. Terwijl hij de universiteit eigenlijk totaal niet kende. ‘Ik kende de campus van voorbijrijden. Die witte letters met het gras ervoor doen heel Amerikaans aan. Een vredig beeld. Het moet daar wel leuk zijn, dacht ik. Een compleet andere wereld voor mij, maar ook een uitdagende.’
Een andere benadering
De uitdaging voor Bruins zit hem vooral in het onbekende, en de verschillen met zijn politiecarrière. ‘Bij de politie draait het om strafrecht, of strafvorderingen. Hier hebben we te maken met privaat en publiek domein. Dat is heel anders, hier ben ik meer gastheer. Dat vraagt om een andere benadering. Ik wil met iedereen het gesprek aangaan, zolang iemand maar niet de illusie heeft dat alles hier mag.’
Hoewel zijn vorige en huidige job flink verschillen, zoekt Bruins liever naar overeenkomsten. ‘Ik weet vanuit mijn vak hoe ik acties kan uitvoeren zonder gebruik van machtsmiddelen. Door duidelijk te zijn, begrip te tonen en te luisteren. Over het algemeen hebben we hier te maken met slimme mensen, die ongetwijfeld een weerwoord hebben. En dat mag ook, ik moet alles kunnen uitleggen. Zolang dat maar niet tot in den treure duurt.’
Bruins mag zich pas twee weken hoofd beveiliging noemen en vindt het nog te vroeg om heel uitgesproken te zijn over zijn werk. Zijn dagen bestaan momenteel vooral uit de campus leren kennen. ‘Een flink terrein, waarvan ik elk hoekje en gaatje wil leren kennen. Ik ben zoveel mogelijk aanwezig en ga regelmatig mee met de beveiliging. Overdag, maar ook ’s nachts en in het weekend. Hoe gaat het er hier dan aan toe? Waar zijn we druk mee? Wat is de mores van de campus? Ik wil graag de hele structuur leren kennen, zodat ik weet hoe de lijnen lopen.’
Werken in een omgeving met jonge mensen. Enerzijds de reden waarom Bruins koos voor een baan op universitaire grond, gelijktijdig ook een realiteit waarin de uitdaging ligt voor hem. ‘Jonge mensen willen nog van alles, durven nog van alles en gaan voor alles. Studenten zoeken de grenzen op en dat moeten ze vooral doen. Maak misstappen, daar word je groot van. Maar daar zijn huisregels voor nodig, daar hebben we allemaal baat bij he? Regels worden vaak gezien als een beperking, maar die geven jou en mij juist veiligheid. De campus is een soort dorp. Hoe zorgen we ervoor dat dit een plezierige omgeving blijft? Of een nog mooiere plek wordt? Daar ligt een mooie uitdaging voor mij.’
