In hun brief aan het college van bestuur windt de Uraad er geen doekjes om. Er zijn zorgen onder de wetenschappelijke staf op de UT over de Twente Graduate School, schrijft de raad in een ongevraagd advies. ‘Het lijkt erop dat de huidige manier waarop TGS opereert en ondersteuning biedt leidt tot groeiende frustratie onder onderzoekers van de UT, waardoor de situatie onhoudbaar wordt’, schrijft de raad. ‘TGS-medewerkers ontvangen zelfs haatmail, wat onacceptabel is en een duidelijk teken dat er iets moet veranderen voordat de spanningen escaleren.’
Frustraties en knelpunten
Waar de schoen precies wringt, dat wordt elders in het ongevraagde advies van de raad duidelijker. Zo zijn er zorgen en frustraties over de effectiviteit van cursussen die TGS aanbiedt – en dat het vaak niet duidelijk is dat er ook een vrijstelling aangevraagd kan worden. En precies dat proces om een vrijstelling aan te vragen wordt weer ervaren als ‘bijzonder moeilijk en bureaucratisch’.
De Uraad kaartte ook praktische knelpunten aan rondom de verdediging van proefschriften. Om die in te plannen zijn promovendi afhankelijk van de beschikbaarheid van de ruimtes en de pedellen die de ceremonie begeleiden. Volgens de Uraad is de wachttijd momenteel zo’n zes maanden. Die horde moet weggenomen worden, vindt de raad. ‘Het enige obstakel zou een inhoudelijke belemmering van de kant van de kandidaat moeten zijn, maar geen infrastructurele belemmering.’
En zo deelt de raad nog meer zorgen en adviezen in de brief. Zo zou TGS de moederorganisatie van P-NUT kunnen worden, kan TGS een ‘essentiële rol spelen’ in het bewaken van de machtsdynamiek tussen promovendus en begeleider door duidelijke voorwaarden op te stellen. Ook moet TGS volgens de raad vooral het toezicht op promotietrajecten zo ‘lichtgewicht’ en met zo min mogelijk bureaucratie plaatsvinden. Daarnaast wil de Uraad de discussie aanzwengelen of het niet verstandig is om TGS onder te brengen in de dienst Centre for Educational Support (CES).
‘Wij-zij-cultuur’
Tijdens de vergadering van woensdagochtend was het betoog van de Uraad echter veel milder dan de bewoordingen in de brief. Tijdens de discussie met het college van bestuur leek de raad meer te hinten op een imagoprobleem van TGS als ondersteunende organisatie van promovendi en EngD-kandidaten.
‘Na gesprek met TGS-decaan Ariana Need is ons duidelijk geworden dat de taken van TGS belangrijk en noodzakelijk zijn’, zei raadslid Aditya Pappu. ‘Maar dat weet de academische gemeenschap niet zo goed. Het zou goed zijn om het werk van TGS zichtbaarder te maken. We merken dat er momenteel een wij-zij-cultuur heerst.’
Pappu herhaalde vervolgens een deel van de zorgen uit de brief, over de logistieke problemen met het inplannen van promoties. Maar hij liet ook vallen dat begeleiders van promovendi tekortschieten in de begeleiding vanwege te hoge werkdruk. Ook daarin zou TGS een rol kunnen spelen, opperde hij. ‘Om hun verantwoordelijkheden richting promovendi af te dwingen.’
Rondgang bij faculteiten
Rector Tom Veldkamp liet weten kennis te nemen van de aangedragen zorgen en adviezen. ‘Er zitten zeker valide punten bij, zeker als het gaat over de heersende cultuur, de informatievoorziening en het wij-zij-denken. Dat sentiment heerst in de ene faculteit meer dan de andere.’
De rector liet weten een rondgang te maken bij de faculteiten, om te praten over de rol van begeleiders, promovendi en TGS. Dat initiatief viel in goede aarde bij de universiteitsraad. ‘Er is meer dialoog nodig’, zei Pappu. ‘Elke seconde die we besteden aan praten is een seconde minder aan frustratie.’
De brief van de Uraad kan gezien worden als een soort steen die in de vijver wordt gegooid. De rol en taken van TGS zullen de komende tijd vaker de revue passeren in gesprekken tussen de universiteitsraad en het college van bestuur.
