Who the f**ck is Alice! klinkt het achter de coulissen. De twintigkoppige crew pept zich op voor de show van vanavond. Dat het een try-out is, benadrukt regisseur Evert de Vries nog even in zijn voorwoord. ‘We noemen dit een openbare repetitie. Ik hoop dat alles goed gaat, maar een tekstvergissing kan voorkomen. Misschien gaat het wat langzaam en moeten de spelers het ritme nog zien te krijgen. Sterker nog, het is de eerste keer dat we hier, in het openluchttheater, spelen en de eerste keer met het orkest. U bent er dus getuige van dat er leuke dingen kunnen gebeuren.’ Vervolgt: ‘Zegt het voort, zegt het voort. We hebben nog een paar lege plaatsen.’
Er is inderdaad plaats genoeg. Zo’n 25 bezoekers zijn neergestreken in het Amphitheater. De moeder van Alice komt op en is op zoek naar haar dochter. Ze moet naar een high-tea-party en daar heeft de kleine meid helemaal geen zin in. Al die oude taarten, ze gruwelt ervan. Tijdens de tweede scene zien we wie er allemaal op het theefeestje zijn. De kostuums zijn kleurrijk en geven het Engelse high-society-gehalte goed weer. Voor Alice begint dan haar avontuur. Ze ontsnapt aan het decadente partijtje en ze komt in een wondere wereld terecht waar ze groeit en krimpt. Het konijn dat altijd haast heeft raast voorbij en Alice vindt het er spannend en raar. Hilarisch is de keukenscène waarin de chef de cuisine onophoudelijk roept om meer peper. De verdwaalde Alice ontmoet daarna een rups waarmee ze een verwarrend gesprek voert, ze komt op een grappige tea party en danst mee met het zeebanketballet. Deel één van de musical vliegt voorbij. Ook de tweede helft begint sterk. Er is veel zang en de afwisseling van taferelen maakt het plezierig om te kijken. Ook de wisseling van het aantal acteurs op het toneel zorgt ervoor dat je geboeid blijft. Dit sterke punt komt in deel twee wat minder vaak terug. Er volgen enkele scène met slechts een paar spelers op het podium en in vrijwel dezelfde setting. Dat is jammer. Desalniettemin, verstaat de hoofdrolspeelster, vertolkt door Rosalie Fleuren, haar rol. Een groot deel van de twee uur durende show is ze aan het woord. Dat doet ze foutloos en overtuigend. Ze is het kleine meisje van tien en met haar liefelijke stem neemt ze je makkelijk mee in het verhaal. Ze is nieuwsgierig, bijdehand en huppelt van de ene scene naar de andere. Ook Alice’s knuffelgrage tante acteert vermakelijk evenals de koningin in het verhaal.
Het stuk wordt niet versterkt opgevoerd, wat makkelijk kan gezien het akoestische effect van het Amphitheater. Ook de muziek is prima en de liedjes zijn vooral lekker vrolijk. Alice in Wonderland, de musical is een plezierig stuk. Dat het wordt opgevoerd in het openluchttheater maakt de musical extra bijzonder. Een beetje uithoudingsvermogen moet je wel hebben. Het stuk duurt twee uur weliswaar onderbroken met een pauze. Wil je aangenaam verpozen, neem dan een kussen mee. Dat zit lekker zacht. En een jas voor als het ’s avonds afkoelt. Koffie en frisdrank is voor het optreden en in de pauze te verkrijgen en op de parkeerplaats staan toiletten voor de hoge nood.
Sandra Pool
De speeldata van de musical:
Zaterdag 2 juni om 20.00 uur (première), zondag 3 juni, om 16.00 uur (matinee), woensdag 6 juni om 20.00 uur, donderdag 7 juni om 20.00 uur, vrijdag 8 juni 20.00 uur, zaterdag 9 juni om 16.00 uur (matinee) en op zondag 10 juni om 16.00 uur (matinee).
Plaats : Openluchttheater Universiteit Twente
Entree : € 8,- / € 6,- (UT / student / CJP) / € 4,- (student met Xtra-card)
Voor informatie & reserveringen: www.nest.utwente.nl/alice/ 053-489 8002.
Gereserveerde kaarten kunnen op de dag zelf tot een kwartier voor de voorstelling worden
opgehaald. Bij slecht weer gaat de voorstelling NIET door, maar blijft de reservering geldig voor de eerstkomende voorstelling.
