Drie films over een boekwerk van krap 250 bladzijden. Klinkt ambitieus, maar Peter Jackson (maker van Lord of the Rings) probeert het met The Hobbit. Afgelopen week verscheen het tweede deel van de trilogie getiteld The desolation of Smaug in de bioscopen. Indrukwekkend vervolg of matige opvolger?
Feest der herkenning
The Hobbit speelt zich af voor de ‘Lord of the Rings’-trilogie. Dit bleek al uit de eerste film, maar deze tweede film legt de link nog sterker. De strijd met (en om) de ring, de opkomst van Sauron en het naderen van de oorlog zorgen ervoor dat de tijdlijn met rasse schreden nadert tot het punt waarop The Fellowship of the Ring aanvangt. Locaties zoals de ‘Herberg De Steigerende Pony’ en het ‘Demsterwold’ passeren de revue en dat maakt de film voor de liefhebber absoluut een stuk sterker.
Matige ontwikkeling
Het reisgenootschap met de negen dwergen, tovenaar Gandalf en hobbit Bilbo is nog altijd onderweg naar de ‘lonely mountain’ waar de draak Smaug op hen wacht. De film vangt aan met een verhalende scène waarin het uiteindelijke doel van de tocht wordt uitgelegd. Vervolgens gebeurt er echter veel te weinig om de duur van 161 minuten te rechtvaardigen. Het verhaal sleept zich voort aan de hand van onnodig lang uitgesmeerde gebeurtenissen en dialogen. De ontwikkeling van het verhaal en van de personages is te traag. Peter Jackson moet zichzelf eens afvragen of 250 bladzijden zich wel lenen voor drie films van elk bijna drie uur.
Nieuw, niet altijd beter
The Hobbit is gefilmd in de relatief nieuwe HFR-techniek. Dit houdt in dat er in plaats van 24 frames, 48 frames per seconde zijn gefilmd. In theorie leidt dit tot een meer bewegend en soepeler beeld. Dat klopt, maar dit verslechtert het kijkplezier. Op de drukke momenten in de film lijkt het alsof alles versneld wordt afgespeeld en dat kan niet de bedoeling zijn geweest.
Pijnlijke cliffhanger
Als regisseur streef je ernaar dat de kijker in elk geval met een goed gevoel de bioscoopzaal zal verlaten. Dat zullen echter weinig mensen doen na het zien van deze film. Dit komt voor een groot deel door het einde. Werkelijk midden in een scène heeft Peter Jackson besloten dat het mooi was geweest. Dit komt extra hard aan omdat het complete uur daarvoor een lange, uitgerekte scène is. Een cursus tijdmanagement zou de makers uitkomst kunnen bieden.
Aanrader voor de vakantie of links laten liggen?
Als groot liefhebber van de ‘Lord of the Rings’-trilogie (en bezitter van een replica van ‘The one Ring’) doet het me pijn te moeten zeggen dat dit een matig product is. Ondanks de schitterende locaties en natuurbeelden mag je simpelweg meer verwachten van een dergelijke productie. Voor de absolute liefhebber van de reeks is het nog een aanrader, maar voor de neutrale bioscoopganger absoluut niet.