Vijf kilometer
De mensen in mijn omgeving bleken echter fanatieke lopers. Ik hoorde regelmatig afstanden voorbij komen van vijf tot tien kilometer. Ik moest er niet aan denken. Vijf kilometer! En dat rennend. Dat is nog verder dan van het centrum naar de UT! Hoe moet ik dat in hemelsnaam opbouwen? En, belangrijker: Wat is daar nou leuk aan?
Evy
Maar toen veranderde de zaak. Een vriendin vertelde over ‘Evy’. Een virtuele, Belgische coach die precies vertelt hoe lang je moet rennen. Na tien weken trainen, ren je een half uur aaneengesloten. Andere vriendinnen zijn ook enthousiast en we schreven ons zelfs in voor een wedstrijd. Die is gelukkig pas in mei. We hebben nog even.
Trainen
Ik bestelde hardloopschoenen, een hardloopbroek, zette de mp3-bestandjes van ‘hardlopen met Evy’ op mijn mobiel en trainde. De eerste paar lessen sloeg ik stiekem over. Die waren extreem simpel: veel wandelen, weinig rennen. Ondanks dat je op de helft van de serie nog steeds veel wandelt tussendoor, is het erg fijn om met Evy en met vriendinnen te rennen. Uiteindelijk kan ik zonder spierpijn en extreme vermoeidheid vijf kilometer aan een stuk door rennen.
Leuk
Nu snap ik eindelijk waarom mensen hardlopen leuk vinden. Als na vijf minuten nog steeds niet je tong op je schoenen valt en je hoofd niet op een tomaat lijkt, dan is het ook echt leuk. Het kost even wat moeite, maar daar krijg je dan ook wat voor terug.
Campusloop
Het enthousiasme is losgekomen. Ik meldde me meteen aan voor de Campusloop, de Bata en de Marikenloop. Afgelopen weekend was mijn eerste wedstrijd. In Venlo. Het was maar vier kilometer, maar toch, het gaat om het idee! Het ging best makkelijk. Ik train door voor de tien kilometer. Hopelijk lukt dat in mei!
En jij?
Ben jij ook iemand die stiekem wel wilt hardlopen, maar ben je gewoon nog steeds niet begonnen? Wacht niet langer en begin. Schrijf je in voor een wedstrijd en je hebt meteen een doel. Succes gegarandeerd!
Foto: Larissa Nijholt (l) na haar eerste hardloopwedstrijd.
