In my previous column, I started pondering about how our campus would appear in 2041: bustling, dynamic, a pleasant space for people, plants and animals alike. But now, a new dimension has been added to the equation – an extension to the northern branch of the Betuwe line.
In mijn vorige column dwaalde ik in gedachten over onze campus in 2041: bruisend, dynamisch, aangenaam voor mens, plant en dier. Daar is nu een nieuw perspectief bijgekomen: de Noordtak van de Betuwelijn die, als het aan de Rotterdamse haven ligt, ervoor zorgt dat we in pakweg 2030 op de campus dag en nacht zitten te shaken door de langsdenderende goederentreinen.
Rond de zestigste verjaardag van onze universiteit kijken we veel terug, maar ik kijk graag twintig jaar vooruit. Hoe ziet onze universiteit er dan uit, en dan met name onze campus, de enige echte en alleen daarom al mooiste campus van Nederland?
On the occasion of our university's 60th birthday, I want to look twenty years into the future. What will our university look like by then? And in particular what about our campus, the only real - and therefore by definition the best - campus in the Netherlands?