De campus is geliefd oefen- en speelterrein voor menig sport-, studie- en studentenvereniging. Of je nou wilt borrelen, debatteren, hardlopen, paardrijden, skeeleren of je gewoon thuis wilt voelen bij gelijkgestemden, de campus heeft het. En zo niet, dan is er in no time een nieuwe vereniging opgericht.
De clubjes kennen zo hun eigen mores. Dat creëert een speeltuin met een stevig hek eromheen, waar burgers klaargestoomd worden voor het echte leven. Filmen op de kroeg mag bijvoorbeeld niet. Dat niet iedere dronken actie van een verenigingslid op internet belandt, is iets om te koesteren. Buiten kijf staat die ene ongeschreven regel: loyaal zijn aan de vereniging. Dat betekent: niet uitwijden over uitwassen, in alles de vereniging verdedigen ook als dat onredelijk is.
En precies daar schuurt het. Want wat is onredelijk? Natuurlijk daar waar het gevaarlijk wordt en er levens op het spel komen te staan. Maar wat als het gaat om ‘kleine excessen’? Hoe interpreteer je dan die ongeschreven regels? Als het gaat om overtredingen van studentleden, die minder zichtbare impact hebben dan fysieke of mentale gevolgen voor derden?
Deze week werd bekend dat een oud-penningmeester van zwemvereniging Piranha een wel heel forse greep deed in de clubkas. Hij boekte 20.000 euro over naar zijn persoonlijke rekening, bedoeld ‘om met winst te beleggen in cryptomunten voor de eigen vereniging’. Het bestuur schreef een uitvoerige brief aan haar achterban om de situatie uit te leggen, en riep op tot een algemene ledenvergadering om zo samen tot een oplossing te komen. Het doen van aangifte heeft niet de voorkeur, want ‘dat zou een enorme impact hebben op veel mensen’.
Het zwembestuur zwijgt verder. Namen zijn van de website gewist. Alles ter bescherming van hun verenigingslid. De oplossing voor de heikele kwestie zoeken ze intern. En, hoewel vast goedbedoeld, riekt het naar een doofpot. Want op het moment dat er gesjoemeld wordt met zulke grote geldbedragen ten nadele van medestudenten, is het speelkwartier toch echt voorbij. Piranha, laat je tanden zien en neem je verantwoordelijkheid. Ook dat is mores.
Van de redactie
Het commentaar ‘Van de redactie’ is een reactie op het nieuws en vervult bij U-Today allerlei functies. Het zegt iets over hoe wij naar de wereld van het hoger onderwijs kijken en zaken die zich op de campus afspelen. Het commentaar weegt het nieuws, evalueert ontwikkelingen, plaatst ze in perspectief en komt, indien mogelijk, tot conclusies.
Commentaren zijn interpretaties – ze bieden de lezer een handvat, een invalshoek, het is ‘eerste hulp’ bij het nadenken over het nieuws van de dag. De redactie van U-Today overlegt gezamenlijk over wat er in het commentaar komt te staan. Daarom is ondertekening overbodig.
