De Klocus is het levende bewijs dat de coronacrisis wel degelijk in staat was iets moois voort te brengen, vertelt bestuurslid Ivo de Vries en student Advanced Technology. ‘Het was misschien geen bewust coronakindje, maar het ontstond wel door de omstandigheden van het moment. Vier huisgenoten kwamen met het idee, vanuit de gedachte: als de kroegen gesloten zijn en sporten niet mag, dan brengen we de sport en de kroeg wel naar de mensen toe.’
Klonkiebal, het spel waarbij De Klocus aan de wieg stond, is een Twentse variant op het welbekende drankspel Flunkybal. De regels bij dat spel: twee teams stellen zich aan weerszijden van een rechthoekig veld op, met een fles gevuld met water in het midden. Alle spelers hebben een flesje bier voor zich staan en gooien omstebeurt met een bal op de fles in het midden. Wanneer de fles wordt omgegooid, moet het andere team zo snel mogelijk de fles rechtop zetten en terugkeren naar hun eigen kant. Het team dat de waterfles omgooide probeert ondertussen zo snel mogelijk hun flesje bier leeg te drinken, in de tijd dat het andere team nodig heeft om de fles op te zetten en terug te keren. De winnaar – u raadt het al – is het team dat als eerst hun flesjes heeft leeggedronken.
Een schoen en een blikje Klok
Klonkiebal verschilt echter op twee belangrijke facetten. Allereerst werpen Klonkiebal-spelers niet met een bal, maar met een schoen, bovenhands overigens. Volgens de nog jonge legende omdat een Klocuslid in de begindagen van de vereniging vergeten was een bal mee te nemen en een schoen het meest voor de hand liggende werpvoorwerp bleek. Waar de gemiddelde balsportvereniging een eigen ballenhok heeft, beschikt De Klocus over een verzameling speelschoenen.
Het tweede facet is misschien wel het belangrijkste. Een flesje van een willekeurig biermerk leegdrinken druist tegen de mores in. Een potje Klonkiebal wordt namelijk gespeeld met een 50 centiliter-blik van De Klok: een goedkope pilsener gebrouwen door Grolsch, die cultstatus geniet onder studenten. ‘De echte liefhebber, die drinkt ‘m natuurlijk op kamertemperatuur’, zegt De Vries. ‘Of, zoals ook wordt gezegd, een echte gladiator drinkt ‘m van de radiator.’
Alcoholbeleid
Hoewel veel Klocus-leden het spel spelen met een blikje Klok en de vereniging het biertje in de eigen naam heeft verwerkt, draait het volgens De Vries niet om het bier. ‘Ik kan me goed voorstellen dat het wat tegenstrijdig lijkt. Maar de focus ligt niet op dronken worden, het ligt op samenzijn en gezelligheid. Binnen de studentencultuur betekent dat voor een aantal mensen dat daar een biertje bij hoort. Maar wie iets anders wil drinken dan bier, dat is ook prima. We hebben een aantal leden voor wie dat het geval is. Zo staat het ook in ons alcoholbeleid: in lijn met het alcoholbeleid van de UT is het spel spelen met alcoholvrije dranken de standaard. Ik durf wel te stellen dat er bij de Klocus minder bier gedronken wordt dan bij de gemiddelde sportvereniging op de campus.’
Ford Klocus
Hoewel De Klocus nog geen twee jaar oud is, staat er wel een volwaardige vereniging met meer dan 150 leden, statuten, (wedstrijd)reglementen, maandelijkse trainingen en activiteiten, een Student Union-erkenning en commissies, zoals de Ford Klocus Klommittee (‘geen auto, maar een houten karretje waar we spullen in vervoeren, die moet onderhouden worden’). Bovendien staat de organisatie van het eerste NK Klonkiebal op de naam van De Klocus, met meer dan tweehonderd deelnemers.
Grap
Ook al staat de verenigingsstructuur als een huis, het is vooral de laagdrempeligheid die de klok slaat bij de Klonkiebalvereniging. ‘Gewoon even afspreken in een park na je colleges om een paar potjes te spelen, dat is ideaal. En een lidmaatschap kost op jaarbasis 4 euro. Dat is – naast sponsoring – genoeg om activiteiten van te organiseren, zoals een rondleiding door de brouwerij van Grolsch afgelopen maand.’ Mogelijke keerzijde is volgens De Vries wel dat de laagdrempeligheid kan omslaan in vrijblijvendheid of zelfs onverschilligheid. ‘Zoals bij iedere vereniging hebben we een actievere schil en een wat passievere groep leden. Betrokkenheid is iets wat we willen stimuleren. Studenten die ooit voor de grap lid zijn geworden, maar nooit komen opdagen, daar heeft eigenlijk niemand wat aan.’
Want ook al heeft De Klocus veel weg van een uit de hand gelopen grap, het heeft wel degelijk betekenis, zegt De Vries. ‘Het is niet iets dat mensen snel stom vinden. Misschien is dat wel onze kracht. Het wordt gewaardeerd, met enthousiasme ontvangen en mensen willen meedoen. Dat het één grote georganiseerde grap is, maakt het er wat mij betreft niet minder om. Het zou pas jammer zijn als we het té serieus gaan nemen.’
