Geen onnodige digitale hulpmiddelen, geen quizjes om de aandacht erbij te houden, geen poespas of theater. Goed onderwijs draait voor de jonge docent Jurnan Schilder (26) om het goed uitleggen van moeilijke problemen. Zonder ruis ingewikkelde mechanica terugbrengen naar de kern. Daar is hij goed in.
Goed onderwijs behelst veel, weet Schilder. Van de inhoud tot aan de vaardigheden, het grotere plaatje moet aan het eind van de rit kloppen. Daarom zijn duidelijke leerlijnen volgens Schilder essentieel. Vakken moeten goed op elkaar aansluiten. Dat vereist teamwork. Collega’s moeten precies van elkaar weten wat voor een stof ze aanbieden. Het frustreert hem als collega’s slecht weten wat anderen doen. De opleiding is goed, dat stelt de docent voorop. Maar als je steken laat vallen, voorkom je dat iets fantastisch wordt.
Het typeert de jonge docent. Hij neemt geen blad voor de mond, is kritisch en veeleisend. Niet alleen naar anderen toe, maar vooral naar zichzelf. De lat ligt hoog. Schilder vindt al snel iets slecht voorbereid. Het is voor hem onacceptabel als iemand op routine jarenlang dezelfde Powerpointslides laat zien. Of dat iemand er gaandeweg een college pas achter komt welke materie die dag op het programma staat. Wie is er dan de baas over het verhaal? De Powerpointpresentatie of de docent?
Schilder weet dat hij alleen hoge eisen kan stellen als hij zichzelf uit de naad werkt en voldoet aan die eisen. Dat is ook de ongeschreven deal die hij heeft met zijn studenten. Als hij al zijn energie in zijn colleges stopt en duidelijk uitlegt, zitten zij drie kwartier lang op het puntje van hun stoel. En die werkwijze wordt gewaardeerd, stelt de docent van het jaar 2014.
Hij ziet zichzelf op de eerste plaats als leraar en vindt het kwalijk dat de balans op de universiteit in te ver is doorgeslagen naar onderzoek. Want juist op deze technische universiteit is het volgens hem belangrijk dat het onderzoek terugvloeit naar het onderwijs. Schilder trekt in sommige gevallen zelfs de term ‘hoogleraar’ in twijfel. Professor, oké. Maar in het woord hoogleraar zit de term ‘leraar’. En dan moet je toch echt kunnen en willen lesgeven, vindt hij.
Zijn eigen ambities? Het beter organiseren van onderwijs klinkt hem als muziek in de oren. Dan kan hij pas echt zijn stempel ergens opdrukken. En hij zou graag hetzelfde doen als twee geneeskundestudenten onlangs deden: het schrijven van een allesomvattend compendium, maar dan over zijn eigen vakgebied. Dat zou de bijbel van de mechanica moeten worden. Misschien wel met Schilder als de messias.
