In totaal verschenen 75 teams aan de start op 6 april. De teams hadden twee weken de tijd om van Jaisalmer naar Shillong te rijden. Een rit van drieduizend kilometers. Tijdens hun studententijd waren de heren lid van AEGEE-Enschede en het reizen zit zelfgezegd in hun bloed. Een aantal van hen importeerde ooit oude Oostblok-auto’s uit Hongarije naar Nederland. Ook de Rickshaw Run was hen al bekend, maar meedoen was er nog nooit van gekomen. Nu ze allemaal afgestudeerd zijn en over de hele wereld wonen, besloten ze als reünie mee te doen.
Avontuur
‘Net als elke race gaat het om van punt A naar punt B te komen, het doel bij de Rickshaw Run is niet om dit zo snel mogelijk te doen maar om het überhaupt te halen. Geen vastgelegde route, geen controlepunten, geen support om in te roepen, je krijgt een rickshaw en je zoekt het maar uit. Het is een groot avontuur’, zegt Paulus Schoutsen.
Design
Alle teams hebben een design aangeleverd en bij de start stond er dan een gepimpte rickshaw klaar. ‘Met klaar om te gaan bedoelen ze dat de rickshaw op dat moment rijdt, er is geen garantie dat de boel het niet begeeft binnen vijf kilometer.’ Pech onderweg was geen uitzondering. ‘Vanwege een kapotte versnellingsbak moesten we de rickshaw naar een pontje duwen, maar die zat al vol! We sliepen toen op het dak van de boot van de kapitein.’
Pizza
Het gebrek aan vlees en alcohol onderweg was volgens de heren het zwaarste van de rit. ‘We waren erg blij toen we een pizza hut tegenkwamen die warempel pizza pepperoni verkocht!’ Opvallend waren volgens Schoutsen ook de verkeersregels. ‘Elke baan van een snelweg is tweerichtingsverkeer en het gebeurde regelmatig dat een vrachtwagen de hele snelweg ophield omdat hij aan het keren was’.
Poep
Ook de cultuurverschillen tussen de Westerse wereld en het noordoosten van India zijn groot, zegt Schoutsen. ‘Poep en afval is er overal. Locals gooien alles op straat, zelfs al is het voor hun eigen winkel. Toch is India qua land fantastisch. De mensen zijn erg vriendelijk, al spreken ze geen Engels dan proberen ze je toch te helpen.’
