Schaaf kijkt naar eigen zeggen met een uitermate goed gevoel terug op de benoemingsprocedure. ‘In de benoemingsadviescommissie zaten mensen die breed vertegenwoordigd zijn’, zo duidt hij onder meer op toenmalig Student Union-voorzitter Anne Buningh, als eerste student in een dergelijke commissie.
Superperson
De keuze voor Palstra komt volgens Schaaf voort uit de zwaartepunten die naar voren kwamen, zowel voor als tijdens de procedure. ‘Iedereen heeft in het profiel kunnen zien wat onze criteria waren. Ik was eigenlijk wel benieuwd of er iemand was die alles kon, een soort superperson.’
Schaaf zegt dat Palstra van alle kandidaten het meest voldeed aan de waslijst aan criteria. ‘Het is een kwestie van de belangrijke boxjes aantikken. Nu het zover is, kan ik zeggen: Yes, we hebben ‘m gevonden’, glimlacht hij breed.
Grenzen
Palstra deed geen studie, promotie of onderzoek aan de UT. Daar zegt Schaaf niet veel waarde aan te hechten. ‘Het gaat erom wat je belangrijk vindt. Wil je iemand die na zijn studie uitvliegt en als rector terugkomt, maar verder niet geheel voldoet aan het profiel? Of iemand die – zonder directe link met Twente – gewend is multidisciplinair te werken en over grenzen heen te kijken, en toch een klik voelt met de UT? Ik geloof erin dat je vooral moet kijken naar de mens.’
Schaaf refereert aan de toespraak van KNAW-voorzitter José van Dijck bij de opening van het academisch jaar, over het huwelijk tussen de techniek en de mens. ‘Een tijd geleden heeft de UT de trend gezet’, vertelt Schaaf. ‘De wereld is anders nu. Het was misschien wel een ongeschreven regel om iemand met een verleden aan de universiteit aan te stellen als rector. Aan de andere kant, het past bij ons om over deze grens heen te gaan.’
