Maarten Bonnema (UReka) vroeg het zich vanmorgen hardop af: het beoogde systeem waarmee kamerzoekers misstanden kunnen melden, hoe komt dat eruit te zien? Kan iemand publiekelijk een studentenhuis aan de schandpaal nagelen of krijgen de bewoners gelegenheid zich te verdedigen?
En, omdat er altijd twee kanten aan een verhaal zitten, voegde zijn fractiegenoot Alina Ritter toe: ‘Wat als je een situatie krijgt met het woord van één kamerzoeker tegenover het woord van 24 bewoners? Er moet absoluut sprake zijn van objectiviteit, onafhankelijkheid en duidelijkheid om misstanden te voorkomen.’
‘Geen blaming and shaming’
Hoe zo’n klachtenloket eruit komt te zien? Daarop moest CvB-vicevoorzitter Mirjam Bult het antwoord grotendeels schuldig blijven, al was ze het volmondig eens met het streven naar objectiviteit, onafhankelijkheid en duidelijkheid. ‘De functie van het platform is om te zorgen dat mensen kwesties kunnen aankaarten, het mag geen blaming and shaming-platform worden, of een manier om voorbij te gaan aan de communicatie met huisgenoten.’ Richard Ditzel, een werknemer van de wooncorporatie die aansloot bij de vergadering, vulde aan: ‘We hebben nog niet uitgedokterd hoe het platform eruit moet komen te zien. Al verwacht ik niet dat het zo’n publiek karakter krijgt. In het geval van serieuze beschuldigingen, moeten we het gesprek aangaan met de betrokkenen.’
Vertrouwen
Lefika Otisitswe van studentenpartij uTOP vermoedt dat niet iedereen even snel geneigd zal zijn om aan de bel te trekken. ‘Vooral internationale studenten klagen niet, omdat ze denken dat de situatie toch niet verbetert. Als De Veste een huis vindt dat discrimineert, moeten ze een duidelijke beleid aan maatregelen klaar hebben staan.’
Dirk Koelewijn van DAS was het daar slechts ten dele mee eens. Hij vreest voor een heksenjacht. ‘Ik wil met klem verzoeken om niet actief op zoek te gaan gevallen, maar om te starten waar de klachten zijn. Zoek niet naar vuur waar geen rook is.’ Bonnema vulde aan: ‘Geef vertrouwen in studenten dat ze eerlijk en integer handelen. Dat moet de basis zijn.’
Daar was Bult het mee eens. ‘Vertrouwen ís onze basis. Wat Lefika aanstipt is dat niet iedereen op dezelfde manier met problemen omgaat. Je moet rekening houden met interculturele verschillen.’
Kamerzoekseizoen
De komende tijd moet uitwijzen wat er gaat gebeuren met het coöptatiesysteem. Wat sowieso beter moet, vinden zowel Uraad als college van bestuur, is de communicatie. De UT werkt samen met de wooncorporatie aan een bewustwordingscampagne over kamerzoeken en het coöptatiesysteem, maar naar verwachting start die campagne pas in augustus. En dat is veel te laat, zei Koelewijn. ‘Het kamerzoekseizoen begint eigenlijk nu al.’ Zijn fractiegenoot Saikiran Samudrala vulde aan: ‘Het probleem reikt zo ver dat een aantal aankomende studenten niet eens weet wat coöptatie is.’
Meer dan kleine verbeteringen in de communicatie zitten er voorlopig niet in, bleek uit de antwoorden van Bult en Ditzel. Kamerzoekwebsite Roomspot krijgt bijvoorbeeld al een update met meer informatie over het coöptatiesysteem, liet Ditzel weten. ‘Maar een campagne is meer dan dat’, vulde Bult aan. ‘Je volledige communicatie moet in lijn zijn met elkaar én we willen zorgen dat iedereen gehoord is. Zoiets kunnen we niet overhaast doen.’
