Drie op een rij voor universiteitsteam Groningen

| Rense Kuipers

Het universiteitsteam van Groningen is de voorlopige winnaar van de 52e Batavierenrace . Deze editie kenmerkte zich door enkele incidenten onderweg, wat leidde tot vier geschrapte etappes.

Photo by: Frans Nikkels
Groningse slotloper Nik Lemmink.

Of de winst al een zekerheid is? Groningse slotloopster Marije Hijman durfde nog niks met zekerheid te zeggen, vlak nadat ze de finish op de UTrack passeerde. ‘Het was voor mij vooral zaak om geen fouten te maken en door te lopen. Maar ik durf er nog geen uitspraken over te doen.’ Haar Wageningse concurrente Lisan Duijvestijn, tien seconden eerder over de eindstreep, is er wel zeker van. ‘Ze staan een stukje voor en hebben een snelle mannenloper.’

Geen vlekkeloze Bata

Een uitgemaakte zaak, zou je zeggen. Maar de onzekerheid kwam niet uit de lucht vallen. Het was namelijk zeker geen vlekkeloze Bata. Zo werden in de ochtend drie etappes geschrapt vanwege een medische calamiteit. Problemen met de tijdsregistratie bij meerdere wisselpunten zorgden vervolgens voor nog meer onduidelijkheid bij de teams.

In de slotfase werd de estafetteloop wederom opgehouden, door een verkeersongeval ter hoogte van Boekelo. Op de kruising tussen de Oude Deldenerweg en de Ganzenbosweg kwamen twee auto’s met elkaar in botsing. Niemand raakte gewond, maar de Bata liep wel weer vertraging op. Zo ging er ook door etappe 22 een streep.

De Groningse slotloper Nik Lemmink bleek wat overtuigder van de zege, nadat hij als eerste mannelijke loper de finish passeerde. ‘Dit kan niet meer misgaan. Het ging echt superlekker. En zodra je de campus opkomt is het al helemaal fantastisch’, aldus een okselfris ogende Lemmink, die uiteindelijk een gemiddelde snelheid van 20,77 kilometer per uur noteerde over 7,8 kilometer. ‘Ik heb nog een biertje gekregen onderweg.’

UT/Saxionteam tevreden, ondanks omstandigheden

Naar alle waarschijnlijkheid eindigt het UT/Saxionteam op plek zes in de universiteitscompetitie. Slotloopster Gerber Loman is tevreden. ‘Vorig jaar liep ik namens Tartaros de laatste etappe, maar toen was ik aan het eind helemaal overprikkeld. Nu heb ik iets meer gespaard en mijn eigen tempo gelopen. Zo kon ik het laatste stukje nog leuk houden.’

Loman baalde van het schrappen van etappes 15 tot en met 17. ‘Dat waren wat langere etappes waar we snelle lopers aan de start hadden. In zulke etappes ontstaan grote verschillen.’ Collega-slotloper Tom Lamaker sloot zich een kleine twintig minuten later bij die woorden aan, maar kijkt tevreden terug op de teamprestatie. ‘Ook omdat we twee weken van tevoren nog een derde van ons team moesten wisselen vanwege allerlei blessures, hebben we het naar omstandigheden gewoon goed gedaan. Gelukkig hadden we weer een team op de been na afwezigheid vorig jaar, dat waren we ook wel aan onze stand verplicht.’

Over zijn eigen prestatie (7,8 kilometer in 28,37 minuten – 16,35 kilometer per uur) was hij niet te spreken. ‘Persoonlijk ging het niet zo fantastisch. De start was verlaat. Door het lange, nerveuze wachten heb ik te veel water gedronken, waardoor ik na zeshonderd meter een zijsteek kreeg. Ik heb desondanks proberen te genieten. Ja hoor, dat is zeker gelukt. Als je hier de atletiekbaan opkomt, met zoveel publiek. Dat is heel speciaal.’

UT/Saxion-slotloopster Gerber Loman.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.