‘Hooggeëerd publiek,’ begon Schilder zijn college, zogenaamd balancerend op een denkbeeldig koord. ‘Het circus is in de stad. Iedereen kijkt gespannen toe hoe de man over het slappe koord loopt. Waarom? Omdat het spannend wordt als hij uit zijn evenwicht raakt.’
De Waaier 3 zat vol geïnteresseerde studenten toen de drie genomineerden ‘mini-colleges’ gaven. Arjan Meijerink liet zijn hoe hij zijn colleges normaal gesproken gaf, Niels Baas vertelde een persoonlijk verhaal over pesten, waarna Schilder zijn ‘circusact’ aftrapte.
Met onder meer een filmpje en door een student een tijdje heen en weer te laten rennen in de collegezaal, liet Schilder zien hoe systemen trillen, omdat ze uiteindelijk graag in evenwicht komen.
Heftig
Hoe heftig dat kan zijn, bleek in het verleden uit de trillingen in het gebouw van Rijkswaterstaat en het instorten van de Tacoma Narrows Bridge. ‘Ieder systeem heeft zijn eigen natuurlijke frequentie. De trillingen zijn het heftigst als er externe belasting is in diezelfde frequentie.’ Die externe belasting kan dus zelfs een karretje van glazenwassers (Rijkswaterstaat) of de wind (Tacoma Narrows Bridge) zijn.
‘En hoewel het spannend is als iets uit zijn evenwicht dreigt te raken, zijn we ook altijd weer blij als we veilig de overkant halen,’ sloot Schilder zijn act af.
Binnen twee jaar
Een jury kende de centrale onderwijsprijs uiteindelijk aan Schilder toe, zo maakte de vorige winnaar Frans de Jongh bekend (op de foto met de drie genomineerden). In het oordeel van de jury tellen de door het publiek uitgebrachte stemmen zwaar mee. Schilder begon eind 2012 met lesgeven - ‘dat was niet de bedoeling’ - op een moment dat hij nauwelijks afgestudeerd was.
