Als oudste van vier zoons heb ik altijd de illusie dat mijn broertjes op mijn advies zitten te wachten. Dus nu een van hen binnenkort eindexamen doet, heb ik het in mijn hoofd gehaald dat ik een van zijn belangrijkste adviseurs ben op het gebied van studiekeuze. Maar als ik eerlijk ben, ben ik eigenlijk alleen maar een complicerende factor. Helemaal nu ik sinds kort in tweestrijd verkeer over wat ik hem dan moet adviseren.
Afraden is eenvoudig. Als je uit de studienaam niet kunt afleiden waar het over gaat moet je het waarschijnlijk niet doen (de helft van het studieaanbod valt nu af). En begin geen studie aan de VU, want daar is het organisatorisch chaos (een interessante casus voor wat er gebeurt als je als RvT en CvB herhaaldelijk waarschuwingen van je personeel negeert). Maar iets positief aanraden is een ander verhaal. Zelfs (helemaal?) als het de universiteit betreft waar je het beste van op de hoogte bent.
Mijn tweestrijd betreft de vraag of ik mijn broertje zou aanraden komend jaar een studie in Twente te beginnen. Hoewel ik in mijn columns de dwaasheden van de UT pleeg te beschrijven, ben ik over het algemeen een chauvinist. Ik ben aanhanger van het campusideaal, huldig de ondernemende attitude op de UT en prijs me gelukkig met het sociale leven dat ik hier heb kunnen opbouwen. Ik kan me zelfs vinden in het tot cliché verworden ‘High Tech, Human Touch’.
Toch is er een maar: diep van binnen ben ik nog niet overtuigd dat de onderwijsvernieuwingen TOM en ATLAS vooruitgang betekenen. Waar ik deze ‘innovaties’ verdedigd heb, was dat altijd verwijzend naar de onzaligheden van het huidige bacheloronderwijs. Er kan een hoop beter en docenten moeten de huidige kansen grijpen om hun onderwijs te verbeteren. Maar er blijven essentiële aspecten aan TOM en ATLAS waar ik niet in geloof. Waarom toch niet twee parallelle modules per semester? Dit heft zoveel bezwaren op. Wordt ATLAS niet een universiteit in een universiteit? De lijst is langer. Daarnaast zijn de komende eerstejaars nog proefkonijnen ook! Mijn loyaliteit botst met mijn geweten.
De broertjestest: zou u uw broertje(/zusje/kind/...) aanraden komend jaar een studie aan de UT te beginnen?
