Het had ook heel anders kunnen lopen voor de geboren Amsterdamse, die opgroeide in het West-Friese tuinbouwdorp Broek op Langedijk. ‘Op het lokale gymnasium had je – kort door de bocht – twee keuzes: je werd arts of jurist. Ik dacht: laat ik lekker recalcitrant zijn en totaal mijn eigen weg kiezen. Het probleem was alleen dat ik geen leuke opleiding kon vinden.’ Gelukkig schoot haar zusje te hulp. ‘Ze kwam naar me toe met een foldertje waarin ze de namen van universiteiten had afgeplakt en zei: “Ik heb iets gevonden dat precies bij je past.” Ja, het was meteen raak! Het was wel helemaal in Enschede, maar na een meeloopdag was ik volledig om.’
De keuze viel op Creative Technology. ‘Die opleiding stond toen nog in de steigers en bleek na de eerste paar maanden toch niet zo’n goede match te zijn. Mijn ouders zeiden dat ik beter even terug kon komen toen ik een studiepauze inlaste, maar ik ben bewust hier gebleven. Tijdens dat eerste jaar ontdekte ik gelukkig wat ik wél wilde: door middel van technologie de gezondheidszorg verbeteren. Daarom koos ik voor gezondheidswetenschappen.’
Bovendien was Van Geel al verknocht geraakt aan haar studentenleven in Enschede. ‘Mijn eigen leven was inmiddels hier. Ik had eerder een bijbaantje dan een kamer; de koffieketen waar ik al werkte had ook een vestiging in Enschede. Ik was redelijk actief bij de studievereniging en ik ging bij Sapphira, het eerste speciaalbierdrinkende damesdispuut in de Beiaard. Ik had mijn moeder beloofd niet in het donker naar huis te fietsen, daar heb ik me ook aan gehouden.’
'De studenten maken het hier heel dorps. Het is nog steeds een ons-kent-onswereldje'
Blote billen
Het blijft de alumna opvallen hoe studenten hun stempel drukken op Enschede en omstreken. ‘Je hebt over voorzieningen, beleving en een fijne en betaalbare woonplek niets te klagen. En de studenten maken het hier ook heel dorps. Het is nog steeds een ons-kent-onswereldje. Als burger tegenwoordig moest ik onlangs naar de bouwmarkt. Reed er een busje van dispuut Pineut voor me, met een viertal blote billen uit het raam hangen. Ja, dat soort acties heeft op z’n eigen manier een plekje binnen die gezellige saamhorigheid.’
De serieuze kant van het actieve studentenleven sprak haar ook aan. Van Geel wilde zich aanmelden bij Solar Team Twente, maar besloot uiteindelijk af te zien van een sollicitatie. Ze leerde echter haar vriend kennen toen hij in het studententeam zat en ging vervolgens achter de schermen helpen, met communicatie vanuit de backoffice tijdens de races van de zonneauto. Omdat ze op dat moment op zoek was naar een stage, viel haar oog op een van de hoofdsponsors van het studententeam: Demcon. Daar ging ze na haar stage aan de slag als QA/RA engineer.
‘Juist in de ontwikkeling van medische technologie heb je verbindingskracht nodig’
Doorwrochte denkers opleiden
Terwijl ze zich bij Demcon boog over wetgeving en kwaliteitseisen voor medische technologie, volgde ze tegelijkertijd een master Health Sciences. ‘Tijdens mijn bachelorstudie had ik geen beeld van baankansen in de regio; ik verwachtte eerder terecht te komen bij een zorgorganisatie, of de inkoopafdeling van een ziekenhuis. Beginnen bij zo’n hightechbedrijf was daarom superspannend. Ik had ook verwacht dat ik moeilijk aansluiting zou vinden vanwege mijn niet-technische achtergrond.’
Maar het tegendeel bleek waar. ‘Wat eerst een drempel leek, bleek al snel een pluspunt te zijn. Juist in de ontwikkeling van medische technologie heb je verbindingskracht nodig. Je gaat niet zomaar van een vage schets naar een volwaardig medisch product in een ziekenhuis. Dat is een complex proces waarbij je een verzameling aan kwaliteiten nodig hebt.’
Als het aan Van Geel ligt, komen de producten die Demcon ontwikkelt in het TechMed Centre van de UT te liggen. ‘Die samenwerking moeten we absoluut nog meer opzoeken. Laat studenten en onderzoekers zich er maar op storten. Ik denk al meteen aan usability studies en klinische studies, maar ook aan wet- en regelgeving. Iedere studie kan zo’n brede blik gebruiken; een werktuigbouwkundige moet begrijpen waarom een endoscoop geen gek rotatiepunt hoort te hebben. Al ben je een hardcore engineer, uiteindelijk komt het neer op de lichamelijke integriteit van een mens. Juist als academicus mag je daar nooit te gemakzuchtig over denken. De UT hoort doorwrochte denkers op te leiden, wij kunnen daar als bedrijf ons steentje aan bijdragen.’
Beademingsapparaten
Inmiddels werkt de 28-jarige Van Geel al ruim zes jaar op een steenworp afstand van de campus. Demcon is in de tussentijd flink meegegroeid en telt inmiddels ruim achthonderd medewerkers verdeeld over acht locaties, waarvan drie in het buitenland. Sinds kort is ze Business Developer Sport Innovation. ‘We hebben als bedrijf enorme ambities, maar daar heb je mensen voor nodig. Talent vinden en aan boord houden blijft een uitdaging. Ik denk dat het hightech-profiel van Demcon misschien wel afschrikt, terwijl ik zelf het levende bewijs ben dat je ook met een Cultuur & Maatschappij-profiel je plek kan vinden als dat je ambitie is. Er moet absoluut wat veranderen aan dat eenzijdige technologische vooroordeel, eigenlijk al vanaf de middelbare school.’
De bekendheid van deze UT-spin-off nam aan het begin van de coronacrisis een vlucht, toen het bedrijf als reddende engel het ministerie van VWS te hulp schoot en met man en macht beademingsapparatuur ging ontwikkelen. ‘Praktisch al het andere werk werd stilgelegd, zowel hier als op onze locatie in de regio Eindhoven. Daarnaast sprongen regionale partners bij; eigenlijk heeft de gehele regio dit voorrang gegeven. Dat zegt ook wat over de saamhorigheid die er in Twente heerst, het besef dat je het met z’n allen doet. Uiteindelijk gingen tientallen van die beademingsmodules door mijn handen tijdens de eindcontrole van de systemen. Als je dan bedenkt dat dat diezelfde apparaten afgelopen jaar zijn uitgeleverd en misschien wel meerdere mensenlevens hebben gered… Dat is toch impact hebben, of niet?’
'In Twente heb ik me nooit een nummer gevoeld'
Toekomst van en in Twente
Haar professionele missie – het vinden en binden van talent – zet ze persoonlijk door. Samen met tien andere vrouwen uit de regio werd ze shirtsponsor van het dameselftal van FC Twente. Op de shirts van de landskampioen prijkt dit seizoen groot ‘Future of Twente’. ‘In deze regio gaat veel talent verloren, vooral vrouwelijk talent. We willen een uithangbord zijn, laten zien dat hier voor iedereen een plek is.’ Van Geel vindt dat Twente zich moet ontworstelen aan haar imagoprobleem. ‘Het gaat erom hoe je je profileert als regio. Enerzijds zijn we een beetje high tech, anderzijds staat Twente te boek als recreatieregio. Ondertussen is Twente nog veel te intern gericht, met heel veel verschillende clubjes die het niet met elkaar eens kunnen worden. En met het afzetten tegen ‘al die westerlingen’ komt daar ook nog eens een kloof bij. Wat mij juist altijd aansprak, was die persoonlijke, gemoedelijke aanpak. In Twente heb ik me nooit een nummer gevoeld.’
Dat valt samen met een van de levenslessen die ze leerde. ‘Ik was altijd stikjaloers op mensen die zo’n hyperambitieus tienjarenplan hadden, die precies wisten hoe ze de wereld wilden veroveren. Maar wat is er mis met lokaal beginnen, en aanpakken waar je invloed op hebt?’ Een bijzonder voorbeeld daarvan was begin 2019, toen Van Geel – als fanatiek hardloper – eigenhandig een mediastorm ontketende met een protestrun tegen seksueel geweld, toen een aanrander actief was tussen Enschede en Hengelo. ‘Ik vond het überhaupt absurd dat er al 133 meldingen lagen bij de politie, dus ik heb zelf actie ondernomen. Met resultaat, want na de protestrun is er geen melding meer geweest… Weet je, je kan wel roepen dat je de wereld wil verbeteren, maar ik heb geleerd dat je beter dicht bij jezelf kunt blijven. Ik wil mezelf altijd in de spiegel kunnen aankijken en de vraag of ik doe wat ik wil met ‘ja’ kunnen beantwoorden. Heel bewust zijn mijn keuzes nooit geweest, maar ik vind mijn weg wel: iets met talent, iets in deze regio, want hier heb ik mijn plek helemaal gevonden. Ik wil een beeldbepaler in Twente worden. Zo, schud ik er op de valreep nog mijn ambitieuze toekomstplan uit, haha.’
