Medezeggenschap mist glans

| Redactie

Het tweewekelijkse commentaar van U-Today. De UT hecht waarde aan medezeggenschap. Maar waar is de democratie, oppositie en betrokkenheid van de achterban?

Dit jaar staat het op de agenda van het jaargesprek: medezeggenschap. Het onderschrijft de waarde die de UT toekent aan de universiteitsraad en decentrale raden. Medezeggenschap heeft twee takken: controle op het gevoerde beleid en inbreng op dit beleid, zo omschrijft de UT het. Uraad, faculteitsraden en opleidingscommissies als democratische waakhonden. Controleurs die door de UT-populatie gekozen worden.

De UT doet het de laatste jaren best aardig wat betreft de opkomst bij de universiteitsraadverkiezingen, met een piek van ruim 41 procent in 2017. Ook bij de medewerkers schommelt het opkomstpercentage rond de veertig procent. Tegelijk zijn de percentages niet om naar huis te schrijven. Want zestig procent neemt niet de moeite om de webapplicatie te openen en een stem uit te brengen. Juist in een omgeving waar hoogopgeleiden samenkomen, zou je meer betrokkenheid verwachten. Maar echt spannend is het dan ook niet.

Dat gebrek aan glans roept de universiteitsraad ten dele over zichzelf af. Uraad-voorzitter Herbert Wormeester zei het in een Student Report-film treffend: ‘Een van de dingen die we bereikt hebben is dat we een stabiele raad hebben, waar gesprekken normaal gevoerd worden. Dat lijkt heel weinig, maar sfeer is belangrijk om zaken te bereiken. In de URaad claim je niet je verdienste, je probeert samen toenadering te zoeken.’

De Uraad plaatst zichzelf daarmee op dezelfde lijn als al die andere overleggremia die in beslotenheid beleid voorkoken. Dat is vertaald naar de procedure van de raad. Voorafgaand aan de openbare vergaderingen worden in tal van besloten commissies en interne vergaderingen onderwerpen behandeld. Die onderwerpen komen als sluitstuk in de openbare vergadering. Daar voert doorgaans één raadslid het woord over het standpunt van de Uraad richting het college van bestuur. De kleur van de fractie is daarbij ondergeschikt aan het gemeenschappelijke inzicht.

Een onderwerp waar dit treffend naar voren komt is de toekomst van University College Twente ATLAS. In de Uraad afgelopen woensdag was het niet meer dan de CvB-mededeling dat de excellentieopleiding wellicht bestuurlijk onder de faculteit ITC komt te vallen. Dat terwijl er veel te doen is over ATLAS: de instroomcijfers vallen tegen en er moest een nieuw businessmodel komen.

In juni 2017 werd dit onderwerp voor het laatst openbaar besproken. Toen riep collegevoorzitter Victor van der Chijs op om toch vooral niet steeds op ATLAS terug te komen: ‘Die vraag en onduidelijkheid dreigt een self fulfilling prophecy te worden. ‘Dat kan resulteren in een verminderde aantrekkelijkheid en daarmee teruglopende instroom.’

Die college-uitspraak, en de welwillende houding van de Uraad om de rust rondom ATLAS te behouden is tekenend voor deze vorm van bestuur. De medezeggenschap is een overlegpartner, en verliest daarmee haar rol als controleur van het bestuur. Dat is goed voor het constructieve gesprek en het komen tot breed gedragen besluiten. Maar de universiteit geeft er ook iets mee op: democratie, oppositie en betrokkenheid van de achterban.


De redactie van U-Today geeft om de week haar mening over uiteenlopende UT-kwesties, onder de noemer ‘Van de redactie’. Reageren? Dat kan hieronder en/of via sociale media.  

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.