Sinds de oprichting in 2018 is AFRISA gegroeid als kool. Van twintig leden aan het prille begin tot honderdvijftig op dit moment. Wat is de succesformule van de vereniging? Akintunde Akinyoade, die in het bestuur van AFRISA zit en Chemical Engineering aan de UT studeert, hoeft er niet lang over na te denken. ‘Wij bieden de Afrikaanse cultuur. Die vind je verder nergens in Enschede en omstreken. Onze cultuur is vibrant en colourful. Ik denk ook dat mensen uit Afrika heel gemakkelijk contact leggen met anderen. Dat maakt onze vereniging uniek.’
‘Iedereen kan lid worden. Zelfs niet-studenten. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd’
Akinyoade is verantwoordelijk voor de activiteiten binnen AFRISA. In een ‘normale wereld’ zoeken we de UT-verenigen op in hun thuishonk, of tijdens een kenmerkende activiteit. Maar dat is door de coronacrisis niet mogelijk. Bovendien: AFRISA heeft nog geen eigen plaats. Al zijn ze druk bezig met een kantoor in de Bastille, vertelt de student uit Nigeria. In samenwerking met de andere wereldverenigingen van de UT willen ze een eigen plekje in de studentenbunker. ‘Dat zou fantastisch zijn’, zegt Akinyoade. ‘Leden kunnen dan gewoon even langskomen voor een praatje of advies.’
De UT herbergt steeds meer wereldverenigingen. India, Pakistan, Roemenië, Latijns-Amerika en Suriname: allemaal hebben ze een eigen club binnen de universiteit. En sinds 2018 is er dus ook een Afrikaanse studentenvereniging. ‘Maar we zijn er niet alleen voor studenten uit Afrika’, benadrukt Akinyoade. ‘Iedereen kan lid worden. Zelfs niet-studenten. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.’
Bruggen bouwen
Volgens de student Chemical Engineering wil AFRISA als een brug functioneren tussen verschillende landen en culturen. ‘Ik merk het zelf ook: binnen onze vereniging sprak ik als Nigeriaan opeens met een Zuid-Afrikaan. Dat deed ik daarvoor nooit. Maar het beperkt zich niet alleen tot contact tussen Afrikaanse landen: we hebben bijvoorbeeld ook leden uit Nederland of Duitsland. Iedereen die geïnteresseerd is in de Afrikaanse cultuur en vibe is welkom.’
Niet voor niets luidt de slogan van de vereniging ubuntu (vrij vertaald: 'ik ben omdat wij zijn'). Het gaat om het collectief. Niet ik maar wij. Niet zij maar wij. Toch lijkt er tussen Nederlandse studenten en internationals af en toe nog sprake te zijn van een wij-zij-gevoel. De groepen leven in twee gescheiden werelden. Akinyoade herkent het probleem. ‘Volgens mij speelt taal een grote rol. Het is moeilijk om elkaar te begrijpen als je de taal niet spreekt. Daar proberen we als vereniging iets aan te doen. Sommige leden van AFRISA spreken Nederlands. Regelmatig verzorgen zij een taalles voor de rest. Het is een voorbeeld van hoe wij onze brugfunctie proberen te vervullen.’
COVID-19
Gelukkig is er een taal die alle grenzen overstijgt: de taal van eten. ‘Ieder jaar organiseren we een foodfestival met traditionele gerechten uit de Afrikaanse keuken’, vertelt Akinyoade. ‘Ook organiseren we regelmatig dansworkshops. Dat was begin dit jaar een groot succes met meer dan vijftig deelnemers. Verder zijn er nog de maandelijkse borrels en tripjes naar verschillende steden in de buurt.’
Vanwege het coronavirus moeten deze tripjes en activiteiten voorlopig worden uitgesteld. ‘Daarom proberen we zoveel mogelijk online te organiseren. Het zijn niet alleen maar ‘leuke’ activiteiten. Zo organiseerden we laatst een debat over Chinese investeringen in Afrika. China investeert op grote schaal in het Afrikaanse continent. Is deze ontwikkeling positief of juist negatief? Daar discussiëren we over met onze leden. Black Lives Matter is ook een belangrijk thema. Zo deden sommige leden in juni mee aan de antiracismedemonstratie in Enschede.’
'Ik noem onze vereniging ook wel de soft spot voor Afrikaanse studenten in Enschede'
‘Soft spot’
Dit jaar miste AFRISA het uitgelezen moment om haar grote scala aan activiteiten te tonen aan nieuwe leden. Door het coronavirus ging de Kick-In openingsmarkt niet door. Althans, niet fysiek. ‘Toch konden we ook dit jaar nieuwe leden helpen met praktische tips’, vertelt Akinyoade. ‘We ondersteunen ze bijvoorbeeld met hun inschrijving bij de bank en de gemeente. Zo krijgen eerstejaars als het ware een zachte landing in Twente.’
Deze zachte landing was van begin af aan een belangrijk uitgangspunt voor AFRISA. ‘Ik noem onze vereniging ook wel de soft spot voor Afrikaanse studenten in Enschede. Het kan soms best lastig zijn om je weg in de Nederlandse samenleving te vinden. Bij AFRISA kun je even tot rust komen, even thuiskomen. Inmiddels is onze vereniging zo gegroeid dat we niet alleen maar een soft spot bieden voor Afrikaanse studenten. Ik denk dat we inmiddels alle leden een thuisgevoel kunnen bieden, of ze nu uit Afrika komen of niet.’
