Pratend aan de bestuurstafel, of fulminerend bovenop de zeepkist. Hoewel de vorm verschilt, spreken meer en meer UT-wetenschappers zich actiever en meer activistisch uit voor het klimaat. Vijf van hen vertellen over hun beweegredenen, zorgen, dogmatisme en systeemverandering. ‘De ivoren toren-benadering past niet meer bij ons.’
Talking at the executive table or fulminating on top of the soapbox. Although the form varies, more and more UT scientists are speaking out more actively and in a more activist way on climate issues. Five of them talk about their motivations, concerns, dogmatism, and systemic change. 'Sitting in the ivory tower no longer suits us.'
It took a near-death experience for Christy Aikhorin to fully realise her passion. After her ‘beautiful crisis’, the UT alumna stopped a successful career as a chemical engineer and project manager and, instead, started focusing on sustainability and gender equality. She is now the Netherlands’ director of ‘Women Engage for a Common Future’ (WECF), an international NGO dedicated to a gender just and healthy planet.
Na haar bijna-doodervaring besefte Christy Aikhorin pas echt waar haar passie lag. De UT-alumna besloot haar succesvolle carrière als chemisch ingenieur en projectmanager op te geven en zich te richten op duurzaamheid en gendergelijkheid. Nu is ze directeur Nederland van ‘Women Engage for a Common Future’ (WECF), een ngo (internationale organisatie zonder winstdoel) die zich inzet voor gendergelijkheid en een gezonde leefomgeving.
Tekie Leonida (72) arrived at the UT in 2015 after many years of hardship. A refugee at the time, he received help from the Scholars at Risk network, and was once again able to do what he loves – to teach. And although he retired last month, he plans to keep working. ‘I don’t know how else to reciprocate the kindness of the people at the university.’
Tekie Leonida (72) belandde in 2015 na jarenlange tegenspoed op de UT. Als vluchteling kreeg hij destijds hulp van het Scholars at Risk-netwerk en kon hij weer doen waar hij van houdt: lesgeven. En hoewel hij vorige maand met pensioen ging, is hij van plan te blijven werken. ‘Ik weet niet hoe ik anders de vriendelijkheid van de mensen op de universiteit kan beantwoorden.’
Als oud-militair is het ‘ja-maar’ van studenten soms lastig voor Benno Kiers (48). Toch voelt het hoofd beveiliging zich al tien jaar thuis op de UT. ‘Mensen letten hier op elkaar. Dat merkte ik toen ik ziek thuis kwam te zitten.’
As a military veteran, the ‘yeah, but...’ response that you often hear from students can be a challenge for Benno Kiers (48). That said, the Head of Security has felt at home at the UT for ten years now. ‘People look out for each other here. This was something I noticed when I fell ill and had to stay home.’
Na vijfendertig jaar neemt universiteitshoogleraar Peter-Paul Verbeek met pijn in het hart afscheid van de UT. ‘Het rectoraat aan de UvA was een ‘offer you can't refuse’.’
After thirty-five years, it is with pain in his heart that university professor Peter-Paul Verbeek bids farewell to the UT. ‘The position of rector at the UvA was an offer you can't refuse.’